Η Ομιλία του Προέδρου της Π.Ο.ΑΞΙ.Α. στη Γενική Συνέλευση της ΕΝ.ΑΞΙ.Α., 09.05.2018
Κύριε πρόεδρε, κύριοι προσκεκλημένοι της Ένωσης Αξιωματικών Αττικής
Η Γενική Συνέλευση της μεγαλύτερης πρωτοβάθμιας Ένωσης θεωρώ ότι αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να κάνουμε ένα απολογισμό των δράσεών μας από το 28ο συνέδριό μας στην Καλαμάτα, όπου είχαμε καταλήξει σε ένα πλέγμα αιτημάτων και είχαμε ιεραρχήσει τις προτεραιότητές μας, έχοντας προτάξει ορισμένες, έναντι των υπολοίπων, μιας και δεν είχαν οικονομικές επιπτώσεις και άρα αναμέναμε ότι σύντομα θα είχαμε αποτελέσματα επ’ αυτών.
Ξεκινώντας λοιπόν από αυτές, θα αναφερθώ κατ’ αρχήν, στο θέμα της καθημερινής, σχεδόν, καθήλωσης των διοικητών των Υπηρεσιών, σε μέτρα τάξης, έξω από τα όρια της περιοχής ευθύνης τους.
Πρόκειται για μια, πέρα και πάνω από τους κανονισμούς πρακτική που πρέπει να σταματήσει άμεσα. Δεν ξέρω αν την ανεχθήκαμε και αν ήταν και δική μας ολιγωρία όλα αυτά τα χρόνια, αν θέλουμε όμως να μιλάμε για ορθή διοίκηση πρέπει να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και να διεκδικήσουμε την πιστή τήρηση των κανονισμών.
Ο διοικητής πρέπει να ασκεί τα καθήκοντά του απερίσπαστος, να σχεδιάζει, να προβλέπει και όχι μόνο να επιβλέπει. Δεν αρνούμαστε προφανώς την άμεση εμπλοκή ενός διοικητή στο πεζοδρόμιο όπου και όταν χρειάζεται, λέμε όμως όχι στην καταχρηστική διάθεση αξιωματικών, ιδίως σε μέτρα που λαμβάνονται για ψύλλου πήδημα απλά και μόνο για να υπάρχει αν ω μη γένοιτο συμβεί κάτι άσχημο, η δικαιολογία ότι είχαν ληφθεί μέτρα και τα γνωστά άλλα επιχειρήματα που επικαλούνται όσοι δεν θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους ή έχουν κατά νου να τις μετακυλήσουν στα κατώτερα κλιμάκια της διοίκησης.
Ομιλία Προέδρου με τίτλο "Ελληνική Αστυνομία ως θύμα της άλογης βίας" στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, στο πλαίσιο της σειράς εκδηλώσεων «20 πολίτες μιλούν: Η κοινωνία απέναντι στη βία», 27-11-2017.
"Ελληνική Αστυνομία ως ΘΥΜΑ της άλογης βίας"
Στο λίγο χρόνο που διαθέτω, επιτρέψτε μου να εστιάσω με την ιδιότητά μου, ως άνθρωπος που έχω βιώσει τη βία μέσα από τις τάξεις της αστυνομίας όπου υπηρετώ επί 35 συναπτά έτη, στο φαινόμενο που στρέφεται άλλοτε κατά των αστυνομικών ως προσώπων και άλλοτε γενικά κατά του θεσμού της αστυνομίας.
Η παρέμβασή μου ειδικότερα επιχειρεί να αναδείξει επιγραμματικά ορισμένες πτυχές ενός τεράστιου κεφαλαίου που θα μπορούσε να φέρει τον αδιαμφισβήτητο τίτλο: «Η Ελληνική Αστυνομία ως θύμα της άλογης βίας».
Κυρίες και κύριοι,
Οι εγκληματικές ενέργειες, οι δολοφονίες και οι τραυματισμοί αστυνομικών, οι φραστικές επιθέσεις και οι συκοφαντίες που βρίσκουν άλλοθι και προκάλυμμα στις εργατικές κινητοποιήσεις, στα γήπεδα και όπου αλλού τους βολεύει, η ευθεία αμφισβήτηση από ορισμένους του θεσμού της αστυνομίας και η κάλυψη που βρίσκουν είτε σε οργανωμένους κοινωνικούς φορείς και κόμματα, είτε στα ΜΜΕ και στα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο ιδεολογικός μανδύας που καλύπτει πολλές φορές απαράδεκτες, ακραίες ενέργειες και συμπεριφορές, ο παγιωμένος στην κοινωνία προσβλητικός όρος «μπάτσος», τα εμετικά συνθήματα κατά των αστυνομικών και τόσα άλλα παραδείγματα, συνθέτουν ένα φαινόμενο που εξελίχθηκε και στη χώρα μας, ιστορικά, για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ομιλία Προέδρου ΠΟΑΞΙΑ στην 1η Περιφερειακή Συνδιάσκεψη των Συνδέσμων-Ενώσεων Νοτ. Ελλάδος της Π.Ο.Α.Σ.Α.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Κύριε Πρόεδρε της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Απόστρατων Αστυνομικών , χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία σας για την διοργάνωση της 1ης περιφερειακής συνδιάσκεψης των συνδέσμων και ενώσεων της Νοτίου Ελλάδας εδώ στο Ναύπλιο που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία του νέου ελληνικού κράτους, μετά την επανάσταση του 1821 και την επιλογή του ως πρώτης πρωτεύουσας.
Ένα κράτος που συγκροτήθηκε υπό την επίβλεψη των τότε μεγάλων δυνάμεων και που δυστυχώς σχεδόν 200 χρόνια μετά, δεν έχει ακόμα απογαλακτισθεί. Τα μνημόνια που μας επιβλήθηκαν μετά το 2010, αποτελούν την πιο οδυνηρή για το λαό μας επιβολή εν καιρώ ειρήνης. Δεν είναι της παρούσης να αναφέρουμε ποιος και πόσο έφταιξε, σίγουρα όμως δεν τα φάγαμε μαζί, για να αναφερθώ μόνο σε μια τοποθέτηση που ακούστηκε πολύ όταν ξέσπασε η κρίση και αποκαλύφθηκε περίτρανα ότι ο Βασιλιάς ήταν γυμνός…
Θεσμοί κατέρρευσαν, κρατικές δομές βρέθηκαν στο χείλος της καταστροφής και αναφέρομαι φυσικά και στην Ελληνική Αστυνομία, η όποια όλοι γνωρίζουμε σε τι τραγική κατάσταση βρίσκεται και χάριν του φιλοτίμου και των προσπαθειών ποίων εξακολουθεί να παράγει σημαντικό έργο. Τα πιο μεγάλα θύματα των θυσιών που έγιναν για να ξεπεραστεί αυτή η κρίση δεν ήταν αυτοί που την προκάλεσαν, αλλά οι συνήθεις ύποπτοι, οι πιο αδύναμοι και φυσικά η τάξη των συνταξιούχων, μέρος της οποίας είστε κι εσείς, και μάλιστα οι πιο αδικημένοι από το σύνολο των συνταξιούχων μας.
Ομιλία Προέδρου ΠΟΑΞΙΑ στο 27ο Πανελλαδικό Συνέδριο της ΠΟΑΣΥ
Θέλω να χαιρετίσω τις εργασίες του 27ου εκλογοαπολογιστικού σας συνεδρίου και να ευχηθώ καλή επιτυχία στις εργασίες σας και καλή επιτυχία στους υποψηφίους, στους οποίους προσβλέπουν οι συνάδελφοι που μας έχουν εμπιστευτεί τις τύχες τους.
Γνωρίζω εκ πείρας ότι στα εκλογοαπολογιστικά συνέδρια κυριαρχούν οι ζυμώσεις για την εκλογή ενός εκάστου, αλλά παράλληλα δεν πρέπει να υποτιμάται και η ουσιαστική συζήτηση για τα κυρίαρχα ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο μας. Άλλωστε, το συνέδριο κάθε Ομοσπονδίας αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση δημόσιου λόγου και προβληματισμού των εκλεγμένων οργάνων που μέσα από αυτές τις δημοκρατικές διαδικασίες ελέγχονται τα πεπραγμένα της διοίκησης, τίθενται τα ζητήματα που μας απασχολούν και καθορίζονται οι νέοι στόχοι για το επόμενο διάστημα.
Περιττό να επαναλάβω την κρισιμότητα των περιστάσεων κάτω από τις οποίες διενεργείται το συνέδριό σας και το πόσο σημαντικές για την περαιτέρω πορεία του συνδικαλιστικού μας κινήματος είναι οι αποφάσεις που θα λάβετε τις οποίες θα κληθεί να υλοποιήσει η νέα ηγεσία που θα εκλεγεί μέσα από δημοκρατικές και μη αμφισβητούμενες διαδικασίες.
Ομιλία Προέδρου ΠΟΑΞΙΑ στην Ένστολη Πανελλαδική Διαμαρτυρία της Θεσσαλονίκης εν όψει της 82ης Δ.Ε.Θ. (8/9/2017)
Συναδέλφισες και Συνάδελφοι,
Ναι σε όλα, λένε αυτοί.
Αγώνα ελπίδας, δίνουμε εμείς.
Αγώνα επιβίωσης.
Αγώνα αξιοπρέπειας.
Αγώνα για το μέλλον των παιδιών και των οικογενειών μας.
Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που για μία ακόμη φορά δίνεται παρόν καταλυτικό και μαζικό στη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης και κυρίως να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μας στην ενέργεια και στην αποστρατεία, όχι μόνο των Σ.Α. αλλά και των ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται μαζί μας και στηρίζουν τον αγώνα μας, γιατί ο αγώνας μας είναι κοινός, αφού κοινά είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Εύρεση
Τα βιβλία μας...
