Αγαπητοί σύνεδροι,

Χαίρομαι που, για ακόμη μία φορά, βρίσκω την ευκαιρία να απευθυνθώ σε εσάς.

Είμαστε σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία που το πένθος για τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών επισκιάζει τα πάντα για όλους τους Έλληνες.

Η εμπιστοσύνη των πολιτών στη λειτουργία του κράτους κλονίστηκε συθέμελα και δυστυχώς τις συνέπειες, πέραν των προφανών, δεν τις έχουμε δει ακόμη και πολύ φοβάμαι ότι θα είναι οδυνηρές για τον τόπο, και ο νοών νοείτο. Το κακό είναι πάλι, ότι όλες αυτές τις συνέπειες θα τις υποστεί η Ελληνική Αστυνομία, δηλαδή όλοι εμείς. Θα πρέπει άπαντες να είμαστε έτοιμοι για μια δύσκολη περίοδο εφεξής, κατα την οποία θα δοκιμαστούν οι αντοχές μας και δε θα πρέπει κανείς από εμάς να δώσει αφορμή σε κανέναν.

Η παρούσα κυβέρνηση εξεμέτρησε το βίο της και οδεύουμε σε μια εκλογική διαδικασία για τον σχηματισμό νέας. Ο απολογισμός της κυβερνητικής θητείας έχει ξεκάθαρα θετικό πρόσημο, πόσο μάλλον αν θυμηθούμε άλλες αλήστου εποχές της πλήρους απαξίωσης του Σώματος.

Απαριθμώ:

• Επέκταση μάχιμης πενταετίας,
• αύξηση των νυχτερινών ωρών,
• βαθμολόγιο αστυνομικού προσωπικού,
• ενίσχυση του υλικοτεχνικού εξοπλισμού και προσφάτως,
• η αύξηση των οργανικών θέσεων και η μείωση του χρόνου παραμονής στους βαθμούς του Αστυνόμου Α’ και Β’,
• το επίδομα των 600 ευρώ για την υπερεργασία,
• και άλλες μικρότερες αλλά ουσιαστικές παρεμβάσεις, όπως η πρόσφατη προμήθεια, σύγχρονων, τελευταίας τεχνολογίας, πιστολιών.

Σε εκκρεμότητα παραμένει η υλοποίηση της ηλεκτρονικής διακίνησης δικογράφων και η μετατροπή της Σχολής Αξιωματικών σε ΑΕΙ, δυο σημαντικότατες τομές που αφορούν την ποσότητα και την ποιότητα του αστυνομικού έργου.

Όμως δυστυχώς πολύ σημαντικά διαχρονικά προτάγματα έμειναν στον αέρα. Η επικινδυνότητα του επαγγέλματος, το νέο μισθολόγιο, η αύξηση της νυχτερινής αποζημίωσης και η επέκταση της χορήγησης του επιδόματος παραμεθορίου σε όσους το δικαιούνται, η αποκλειστική πρόσληψη προσωπικού μέσω των πανελληνίων εξετάσεων καθώς και το καθηκοντολόγιο του αστυνομικού προσωπικού μετατέθηκαν για τις ρωμαϊκές καλένδες. Όλα αυτά θα πρέπει να είναι και οι διεκδικήσεις μας ως συνδικαλιστικό κίνημα από την επόμενη κυβέρνηση.

Δεν θα πρέπει όμως να αφήσουμε ασχολίαστα κάποια ζητήματα, τα οποία δυστυχώς συζητάμε μεταξύ μας στα κρυφά, όπως είμαι σίγουρος, ότι και αυτές τις δυο ημέρες κυριαρχούν στα πηγαδάκια αυτού του συνεδρίου.

Πρέπει άμεσα να δοθεί τέλος στον τραγέλαφο των αποσπάσεων σε όλη τη χώρα. Η Καλαμάτα στέλνει αποσπάσεις στην Κορινθία, η Κορινθία στέλνει στην Καλαμάτα, και οι δυο στέλνουν στην Αθήνα και η τρέλα συνεχίζεται. Τις δε αποσπάσεις καρπώνονται συνήθως τα ίδια τα πρόσωπα επειδή έχουν μπάρμπα στην Κορώνη ή βουλευτή ή πρόεδρο...

Τα λεωφορεία των διμοιριών αυτοαναφλέγονται, μένουν στο δρόμο ή δεν παρέχουν τις στοιχειώδης συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας σε εκατοντάδες συναδέλφους που μετακινούνται καθημερινά, ενώ το πρόβλημα της ασφαλούς επικοινωνίας αποτελεί γόρδιο δεσμό, λες και είμαστε χώρα της υποσαχάριας Αφρικής. Οι δε κάμερες είναι ακόμη στο δρόμο.

Θα μπορούσα να απαριθμήσω και άλλα, ωστόσο θα σταματήσω εδώ με μια μικρή εξαίρεση.

Και στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνετε εικόνα μια γελιογραφία του Αρκά η οποία είναι ότι πιο εύστοχο έχω δει τα τελευταία χρόνια. Απεικονίζει μια κατσίκα πηγαίνει να μπει μέσα στην Κιβωτό του ΝΩΕ. Από γύρω ακούγονται φωνές “μην τη βάζεις μέσα”, “άστη να ψοφήσει!!”.

Και ο Νώε απευθυνόμενος στην κατσίκα της λέει “υποθέτω πως είσαι η κατσίκα του γείτονα”.

Και εξηγώ γιατί σας περιέγραψα αυτή την εικόνα.

Από το βήμα προηγουμένου συνεδρίου της ΠΟΑΣΥ και στις συναντήσεις με τη φυσική και πολιτική ηγεσία που είχε η ΠΟΑΞΙΑ, είχα εγκαίρως ζητήσει την αλλαγή του καθηκοντολογίου του προσωπικού, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η νέα πραγματικότητα που δημιούργησε το νέο βαθμολόγιο. Δυστυχώς, αντί για ένα συνολικό επανασχεδιασμό και επίλυση του προβλήματος, κάποιοι φωστήρες στην Κατεχάκη επέλεξαν να κάνουν μια τροποποίηση, η οποία μόνο προβλήματα έφερε και σε καμία περίπτωση δεν επιλύει τίποτα, αλλά αντιθέτως σε λάθος κατεύθυνση. Αναρωτιέμαι άραγε, υπήρξε έστω και ένας που να είδε την παγίδα αυτή και να είπε: “τι θα εξυπηρετήσει αυτή διάταξη;”. Εκτός, και αν σκόπιμα έγινε αυτή η κίνηση, όχι για να λύσει προβλήματα· απεναντίας για να δημιουργήσει πρόβλημα και να ανοίξει μια εστία φαγωμάρας και διάσπασης του προσωπικού.

Απλά θα σχολιάσω όμως τις διαρρορές κάποιων ότι αυτή τη ρύθμιση την έχει ζητήσει η ΠΟΑΞΙΑ. Νομίζω ότι η στοιχειώδης λογική και ο μέχρι τώρα βίος της ομοσπονδίας δεν αφήνει κανένα περιθώριο και σε κανέναν ούτε καν να το σκεφτεί, πόσω μάλλον να το ξεστομίσει, και έπρεπε να ντρέπεται όποιος ή όποιοι το έκαναν. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.

Κλείνοντας, θα ήθελα κάνω μια επισήμανση την οποία θεωρώ σημαντική για το μέλλον του αστυνομικού συνδικαλσιμού. Εγώ, ο Γρηγόρης και όποιος άλλος έχει ηγετικό ρόλο αυτή τη στιγμή ΔΕΝ είμαστε η Ομοσπονδία, αλλά απλά εκπροσωπούμε την κάθε Ομοσπονδία ή ΈΝΩΣΗ. Οι ομοσπονδίες έχουν συνέχεια και ρόλο και μετά από εμάς και δεν πρέπει να υποσκάπτονται. Οπότε, όποιος έχει κάτι με εμάς, ας το λύσει σε προσωπικό επίπεδο αντρικά και παντελονάτα και όχι με τη διασπορά συκοφαντιών και ψεμάτων. Ως εδώ και μη παρέκει.

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενια και εύχομαι καλή συνέχιση στις εργασίες σας.