Ομιλία του Γεν. Γραμματέα της Π.Ο.ΑΞΙ.Α.
κ. ΚΑΤΣΙΑΜΑΚΑ Ιωάννη
στο 21o Ετήσιο Τακτικό Συνέδριο
8 & 9 Δεκεμβρίου 2011

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Την περίοδο που διανύσαμε από το 19ο έως το 21ο Συνέδριό μας, συνεχίστηκαν και πάλι οι πολιτικές συμπίεσης των εισοδημάτων μας, είτε με οριζόντιες περικοπές των μισθών και των συντάξεων είτε με τα διάφορα χαράτσια, καθώς και ο περιορισμός των ασφαλιστικών – συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας και κατακτήσεων.

Το διάστημα αυτό η Ομοσπονδία μας με δράσεις, παρεμβάσεις αλλά και δυναμικές κινητοποιήσεις επιχείρησε να αποκρούσει τις νεοφιλελεύθερες αυτές πολιτικές, οι οποίες ως εργαζόμενους και ως ανθρώπους μας έχουν ισοπεδώσει οδηγώντας μας στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
Πολλές από τις παρεμβάσεις μας έφεραν αποτελέσματα, άλλες βέβαια όχι.
Ειδικότερα, στο διάστημα αυτό πέραν των εκατοντάδων εγγράφων μας (ανακοινώσεις, επιστολές, ψηφίσματα, κ.λ.π.) αναπτύξαμε τις θέσεις μας και τα δίκαια των αιτημάτων μας στις συναντήσεις που πραγματοποιήσαμε με το σύνολο των πολιτικών κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, θεσμικούς παράγοντες και φορείς από τους οποίους ζητήσαμε και αποσπάσαμε την στήριξή τους, η οποία σε πολλές περιπτώσεις εκδηλώθηκε είτε με τη στήριξη των θέσεών μας στη Βουλή είτε με την μορφή ερωτήσεων και επερωτήσεων.

Παράλληλα πραγματοποιήσαμε το μεγαλύτερο αριθμό ένστολων πανελλαδικών κινητοποιήσεων που έχει γίνει ποτέ μέσα σε ένα χρόνο, ήτοι στις 14/12/2010 ενόψει της ψήφισης του προϋπολογισμού, στις 23/06/2011 ενόψει της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, στις 09/09/2011 στη Δ.Ε.Θ. και στις 17/10/2011 στην Αθήνα.
Επίσης στις 22/09/2011 πραγματοποιήσαμε με τις υπόλοιπες Ομοσπονδίες των Σωμάτων Ασφαλείας παραστάσεις διαμαρτυρίας στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις πρεσβείες της Γερμανίας και της Γαλλίας, καθώς και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ενώ στις 4/10/2011 πραγματοποιήσαμε από κοινού όλες οι Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις των Σωμάτων Ασφαλείας ένστολες παραστάσεις διαμαρτυρίας στα Αρχηγεία μας.
Συγχρόνως έχουμε παραστεί με αντιπροσωπείες μας σε όλες τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και τα συλλαλητήρια, που πραγματοποίησαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Τι πετύχαμε:

Πετύχαμε καταρχήν την εξαίρεσή μας από το ενιαίο μισθολόγιο των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, το οποίο ως γνωστό επεφύλαξε μειώσεις στους μισθούς των τις τάξεως των 30% έως 40%. Ήδη αυτές τις ημέρες, μετά από πιέσεις μας έχει συγκροτηθεί επιτροπή στο Αρχηγείο μας, η οποία επεξεργάζεται ένα νέο μισθολόγιο ενστόλων το οποίο ευελπιστούμε ότι θα είναι ένα δίκαιο και σύγχρονο μισθολόγιο, που θα καταργεί τον μέχρι σήμερα επιδοματικό χαρακτήρα του και παράλληλα θα ανταποκρίνεται στην ιδιαιτερότητα του επαγγέλματός μας χωρίς περαιτέρω μειώσεις και περικοπές.
Ελπίζουμε οι προτάσεις μας να γίνουν αποδεκτές και να μην αποτελέσουν γράμμα κενού περιεχομένου είτε να ληφθούν ως άλλοθι.
Καταφέραμε να εξαιρεθούν οι συνταξιούχοι μας, οι οποίοι είναι κάτω των πενήντα πέντε (55) ετών και έχουν πλήρη συντάξιμα χρόνια (35/35) από τη μείωση του 40% για τις συντάξιμες αποδοχές άνω των χιλίων (1.000,00) ευρώ.
Η σχετική ρύθμιση στο νόμο είναι ακριβώς αυτή όπως προτάθηκε από την Ομοσπονδία μας. Δώσαμε επίσης μάχη και πετύχαμε την αρχική μείωση κατά 20% του επιδόματος της ειδικής απασχόλησης που είχε προβλεφθεί στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα να την περιορίσουμε στο μισό δηλ. στο 10%.
Αποτρέψαμε εξαναγκάζοντας να πάρει πίσω την αρχική απόφασή του ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ με την οποία προβλεπόταν ότι η πληρωμή των αποζημιώσεων για την πενθήμερη και την νυχτερινή εργασία θα γίνονται με τη μορφή ενταλμάτων από 01/10/2011 και ύστερα από σχετική έγκριση της Υ.Δ.Ε. του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, γεγονός που θα παρέπεμπε στις καλένδες τη χορήγηση των εν λόγω επιδομάτων.
Επίσης μετά από τις έντονες πιέσεις μας και τις συνεχείς παρεμβάσεις μας καταφέραμε τελικά ποσοστό 1% από την συνολική παρακράτηση του 3% υπέρ των ανέργων που είχε θεσπιστεί επίσης με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα να αποδίδεται τελικά υπέρ του χειμαζόμενου Μ.Τ.Σ.
Μιας και ο λόγος για το Μ.Τ.Σ. να υπενθυμίσω τον αγώνα που δώσαμε να αποτραπεί ο αρχικός σχεδιασμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την αποπομπή μας από αυτό. Προς τούτο αναθέσαμε μαζί με την ΠΟΑΣΥ την εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης την οποία και παραδώσαμε στον τότε Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. ΜΠΕΓΛΙΤΗ, καθώς και στον Πρόεδρο του Ταμείου στους οποίους και τονίσαμε την αναγκαιότητα της εξυγίανσης του Ταμείου με την σημερινή πάντα μορφή του. Με τη σθεναρή αυτή στάση μας το ενδεχόμενο αυτό πλέον έχει αποκλειστεί.
Επίσης ένα σοβαρό ζήτημα, το οποίο ενέσκηψε από το πουθενά και κληθήκαμε να διαχειριστούμε ήταν αυτό της αλλαγής του συνδικαλιστικού νόμου και του τρόπου εκλογής των συνδικαλιστικών μας οργάνων. Ένας νόμος ο οποίος ακριβώς λόγω της προχειρότητας με την οποία συντάχθηκε για τους προφανείς και σε όλους μας γνωστούς λόγους, που δεν χρειάζεται τώρα να αναλύσω, έφερε μία άνευ προηγουμένου αναστάτωση στις τάξεις της Ομοσπονδίας και των Ενώσεών μας.
Σταθερή και αδιαπραγμάτευτη θέση της Ομοσπονδίας μας ήταν ότι τα όργανά της θα πρέπει να απαρτίζονται από εκλεγμένα μέλη και όχι διορισμένα με οποιαδήποτε προσωρινή δικαστική απόφαση προκειμένου να έχουν το κύρος και την δυνατότητα να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν όλα τα ανοιχτά ζητήματα που είχαμε μπροστά μας και οι εξελίξεις στη συνέχεια μας δικαίωσαν.
Βέβαια υπήρξαν και θέματα, στα οποία δεν είχαν θετική έκβαση οι προσπάθειές μας, όπως αυτό του παγώματος των μισθολογικών προαγωγών και του χρονοεπιδόματος, της μείωσης κατά 7% των συντάξεων άνω των χιλίων εφτακοσίων ευρώ (1.700,00) για τους κάτω των εξήντα (60) ετών, της μείωσης του αφορολογήτου στα πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000,00), το ξεμπλοκάρισμα της εκκαθάρισης των υπομνημάτων κλπ., τα οποία όμως εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο της πολιτικής που εφαρμόζεται για το στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω τα Προεδρεία και τα Δ.Σ. όλων των Πρωτοβαθμίων Ενώσεών μας, τα οποία στάθηκαν αρωγοί των προσπαθειών μας και βρέθηκαν πάντοτε όταν τους ζητήθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Ζούμε τον αργό θάνατο μιας χώρας που η κοινωνία και η οικονομία της σχεδιασμένα και προγραμματισμένα καταρρέει. Χρεοκοπία σημαίνει θάνατος μας είπαν και στις αρχές τουλάχιστον μας έπεισαν ή και μας εκβίασαν.
Συγχρόνως μας υποσχέθηκαν την ανάσταση της οικονομίας με μια πρωτοφανή ομοιοπαθητική του θανάτου. Τώρα όμως πλέον φαίνεται καθαρά ότι τα μέσα της σωτηρίας μας είναι ένας αργός θάνατος. Μια καταδίκη της κοινωνίας σε δόσεις βασανιστικές με στέρηση και καταστολή, που όμως σε κάθε τριμηνιαία εκτίμηση αποδεικνύονται ανεπαρκείς.
Σε κάθε επόμενο τρίμηνο οι δόσεις θανάτου αυξάνονται, η καταστροφή διευρύνεται και η σωτηρία όλο και απομακρύνεται για να πάμε σε ίδιες και χειρότερες θανατικές πράξεις και πάει λέγοντας το ίδιο σενάριο.
Έτσι οι Μερκοζί, Τροϊκανοί και Δ.Ν.Τ ή άλλως τοκογλύφοι δανειστές μας σε ρόλους εναλλασσόμενους αποφασίζουν για το είδος της τιμωρίας που θα μας επιβάλλουν.
Σε σας θα μειωθούν οι μισθοί σας. Εσείς θα απολυθείτε χωρίς αποζημίωση. Εσείς θα πάτε στην εφεδρεία. Εσείς θα παίρνετε άδεια χωρίς αποδοχές. Και όλοι σας θα παίρνετε μισό επίδομα αδείας, μισό δώρο, μισή σύνταξη.
Κομμένες οι δαπάνες για την Αστυνομία, για τα σχολεία, για τα νοσοκομεία. Η θεραπεία στο εξής θα γίνεται χωρίς φάρμακα, χωρίς γιατρούς, χωρίς νοσηλευτές. Η μόρφωση θα γίνεται εκ περιτροπής και ότι μάθει ο καθένας. Άλλωστε τα γράμματα δεν είναι και απαραίτητα. Δουλειά θέλουμε και μάλιστα με μισθούς Κίνας και Βουλγαρίας. Ο εργάσιμος βίος θα ανέλθει στα 70 σας χρόνια. Και δεν θέλουμε διαμαρτυρίες γιατί μαζί τα φάγαμε αφενός και αφετέρου όσοι διαμαρτύρονται είναι κομμουνιστές, φασίστες και μαλάκες.
Και στο μεταξύ το ισοζύγιο συνεχίζει να είναι σταθερά ελλειμματικό και ο κρατήρας του χρέους να μεγαλώνει και να κωχλάζει έτοιμος να εκραγεί. Οι πολιτικοί μας είναι δέσμιοι των δικών του επιλογών, ασυγχώρητων λαθών και αντιφάσεων δείχνουν όλο και πιο αδύναμοι να διαχειριστούν, έστω και να ελέγξουν, στοιχειωδώς, τις δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις και οδηγούν μοιραία τη χώρα στο χάος, στην απόλυτη υποταγή και εξάρτηση και την οικονομία στο βάραθρο.
Το μνημόνιο, το ομολογούν άλλωστε και αυτοί που το ερμήνευσαν και αυτοί που το εφάρμοσαν, αποδείχθηκε ένα μεγάλο και τραγικό λάθος, ένα έγκλημα που όσο διαρκεί και εφαρμόζεται τόσο η ύφεση γιγαντώνεται, η οικονομία καταρρέει, η κοινωνία αποσυντίθεται, ο λαός μας εξαθλιώνεται, η ανεργία πολλαπλασιάζεται, η χώρα υπερχρεώνεται, το κοινωνικό κράτος καταρρέει.
Υποτίθεται ότι με όλες αυτές τις πολιτικές σώζουν την πατρίδα. Η πατρίδα όμως δεν είναι μόνο οι κάμποι και τα ψηλά βουνά της, που λέει και ο ποιητής. Είμαστε όλοι εμείς εναντίον των οποίων στρέφεται αυτή η πολιτική που μας εξοντώνει. Στο χέρι μας είναι να αγωνιστούμε να αλλάξει αυτή η πολιτική. Γι’ αυτό δεν έχουμε την πολυτέλεια διαχωρισμών. Μόνο με την σύμπνοια και την συνεργασία μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας.
Όλοι μαζί ενωμένοι να σταθούμε όρθιοι. Όσο μένουμε αδρανείς, υποτελείς σε αβάσταχτες πολιτικές τόσο καθιστούμε τους εαυτούς μας συνυπεύθυνους του βέβαιου αφανισμού μας. Αν δεν ξυπνήσουμε, δεν θα υπάρχει αύριο. Ήδη ισοπεδωθήκαμε στο μηδέν της περιουσίας μας και το τίποτα της αξιοπρέπειάς μας. Φτάσαμε στα όρια μας, αλλά αρνούμαστε να μας αποτελειώσουν.
Όρθιοι και έχοντας πια μόνο όπλο την ψυχή μας, ας παλέψουμε τους νεκροθάφτες της ζωής μας.
Να είμαστε όλοι καλά, να έχουμε πίστη, αφοσίωση στον αγώνα μας, κουράγιο για να πετύχουμε τους στόχους μας και κυρίως υποστήριξη και αλληλεγγύη μεταξύ μας.

Με αυτές τις σκέψεις σας καλωσορίζω και πάλι και σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.