Κύριοι εκπρόσωποι των κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου

Κύριοι Βουλευτές – Αγαπητοί Προσκεκλημένοι

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι

Φίλες και Φίλοι,

Ανεβαίνοντας στο βήμα για να χαιρετήσω την σημερινή μας συγκέντρωση, δεν μπορώ παρά να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σας στο κάλεσμα των Ομοσπονδιών και να σας πω ότι αξίζει πραγματικά ένα μεγάλο εύγε σε όλες και όλους σας γιατί εξακολουθείτε να δίνετε το δικό σας παρών στις συγκεντρώσεις μας, ενώ γνωρίζετε ότι τα περιθώρια που έχουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας είναι περιορισμένα, όταν πια όλοι μιλούν για κατάρρευση του πολιτικού συστήματος.

 Δεν απογοητεύομαι όμως. Όλοι μας ξέρουμε ότι έχουμε απέναντί μας ένα πανίσχυρο σύστημα εξουσίας, αλλά την ίδια ώρα, παρακολουθώντας τις εξελίξεις και αποκωδικοποιώντας τους γρίφους και τα μισόλογα ισχυρών παραγόντων της κοινωνικοπολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου, πρέπει να σας πω ότι είμαι αισιόδοξος για το αύριο.

Όσοι διάβασαν τα δημοσιεύματα του κυριακάτικου τύπου θα αντελήφθησαν την αγωνιώδη προσπάθεια που καταβάλλεται από πολλές πλευρές για την επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων. Όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι δεν πάει άλλο η σημερινή κατάσταση. Σπεύδουν να προλάβουν τα χειρότερα, γιατί έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν βγαίνουν οι αριθμοί.

 Τα δυσθεώρητα ελλείμματα δεν καλύπτονται με την καταλήστευση του εισοδήματος των συνηθισμένων υποζυγίων του φορολογικού μας συστήματος. Έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους και τώρα συζητούν για «κουρέματα» του χρέους και για νέες φοροεισπρακτικές επιδρομές.

Αλλά επειδή γνωρίζουν ότι ο συσσωρευμένος θυμός του λαού μας ενδέχεται να εξελιχθεί σε ανοικτή εξέγερση, προβληματίζονται πώς και πότε θα μας σερβίρουν τα νέα μέτρα. Θα είναι το 2012 ή το 2013; Θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές ή θα σχηματιστεί κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης; Και πότε να ανακοινωθούν τα νέα μέτρα; Πριν ή μετά τη ρύθμιση του πολιτικού προβλήματος;

Αυτή είναι δυστυχώς η συγκυρία μέσα στην οποία υψώνουμε πάλι κι εμείς εδώ σήμερα φωνή διαμαρτυρίας, πριν ακόμα κοπάσει ο απόηχος των προηγούμενων ένστολων διαμαρτυριών μας στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.

Θα έχετε επίσης συνειδητοποιήσει ότι για πρώτη φορά ως ένστολοι εργαζόμενοι σε αυτή τη χώρα, στρέψαμε ευθέως την κριτική μας και εναντίον των υπερεθνικών κέντρων που αποφασίζουν χωρίς εμάς για το δικό μας μέλλον. Το πρόβλημα του ελληνικού λαού και της πατρίδας μας σήμερα δεν είναι στενά ελληνικό. Κύματα αγανακτισμένων πολιτών σε όλο τον κόσμο στρέφονται ανοικτά κατά της χρηματιστηριακής ολιγαρχίας και κατηγορούν τις κυβερνήσεις ότι επέτρεψαν σε μια δράκα ολιγαρχών να καταδυναστεύουν τους λαούς και να υποθηκεύουν το μέλλον των χωρών τους.

Καταθέσαμε ψηφίσματα διαμαρτυρίας με τις θέσεις μας στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις πρεσβείες της Γερμανίας και της Γαλλίας, γιατί κανείς δεν είναι κουτόφραγκος. Είμαστε υπερήφανος λαός και δεν δεχόμαστε να παζαρεύουν την εθνική μας αξιοπρέπεια. Δεχθήκαμε στην αρχή, όχι αδιαμαρτύρητα φυσικά, τον εξορθολογισμό των δαπανών του κράτους, είπαμε ναί, υπάρχουν προβλήματα που πρέπει πράγματι να αντιμετωπιστούν, αλλά αποδείχθηκε τελικά ότι οι κυβερνώντες με τους τροϊκανούς είχαν ως προτεραιότητά τους τη σωτηρία του τραπεζικού συστήματος κι ας εκτοξεύονταν η ανεργία στα ύψη, κι ας καταδικάζονταν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση πλατιά κοινωνικά στρώματα.

Είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε σε μια τέτοια αντιμετώπιση όταν εμείς ως υπηρέτες της δημόσιας τάξης και ασφάλειας του τόπου μας, γνωρίζουμε ότι έτσι διογκώνεται η εγκληματικότητα, θεριεύει η ανομία και ελλοχεύει ο κίνδυνος της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού και η ανατροφοδότηση φαινομένων βίας και τρομοκρατίας;

Ασφαλώς και όχι.

Βγήκαμε λοιπόν πρώτοι και τους προειδοποιήσαμε να μην παίζουν με τη φωτιά. Απαιτήσαμε να εξαιρέσουν τον τομέα της ασφάλειας από τις περικοπές. Πετύχαμε και διασφαλίσαμε ένα ικανό αριθμό προσλήψεων, δεν αποτρέψαμε όμως την κατρακύλα των προϋπολογισμών, που φτάνει ως το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, σε όλα αυτά που γνωρίζετε, με πιο πρόσφατη εξέλιξη τα μηδενικά εκκαθαριστικά και τις έκτακτες εισφορές που θα αποκτήσουν απ΄ ότι φαίνεται μόνιμα χαρακτηριστικά και ένα μισθολόγιο για το οποίο υπάρχει απόλυτο σκοτάδι.

 Δεν ζητάμε προνομιακή μεταχείριση έναντι των υπολοίπων δοκιμαζομένων συμπολιτών μας, όπως σκόπιμα, παραπλανητικά και κακόβουλα προσπαθούν κάποιοι να παρουσιάσουν.

Ζητάμε δίκαιη και ίση μεταχείριση και αναγνώριση του έργου μας προς τους συμπολίτες μας και την πατρίδα, καθώς και την εφαρμογή των νόμων, που βλέπουμε δυστυχώς να καταλύονται σύμφωνα με τις οδηγίες των προστατών μας από την Εσπερία.

 Μόλις πριν μερικές ημέρες κατά τη διάρκεια της ημερίδας που διοργανώσαμε στην έδρα της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αττικής, ακούσαμε από επιστημονικά χείλη να μας περιγράφουν τις καταστροφικές συνέπειες και τις παρενέργειες της οικονομικής κρίσης στο ένστολο προσωπικό και δη σε όσους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της απορρόφησης των κοινωνικών κραδασμών. Ο κίνδυνος να επιστρέψουμε στις μαύρες μέρες άλλων εποχών και να ξαναγίνουμε θύματα των αδιέξοδων πολιτικών τους είναι υπαρκτός.

 Τους προειδοποιούμε για μια ακόμα φορά: το ποτάμι της λαϊκής οργής δεν θα επιτρέψουμε να στραφεί εναντίον μας. Εμείς δεν προκαλέσαμε την κρίση, αλλού να ψάξουν ποιοί και με ποιους τα φάγανε.

 Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Γνωρίζετε ότι δεν πρόκειται να μείνουμε ακροατές ή απλοί θεατές των εξελίξεων που δρομολογούνται για μας, χωρίς εμάς.

Με το δυναμισμό του αγώνα μας, με τη συμμετοχή σας, με τα επιχειρήματά μας, με τη συμπαράσταση της κοινωνίας, και προπαντώς με τη σθεναρή και αδιαπραγμάτευτη θέση μας, θα πορευτούμε στο δίκαιο αγώνα μας μέχρι την τελική δικαίωση.

Κλείστε τα αφτιά σας στις σειρήνες, μην απογοητεύεστε. Οι καιροί είναι δύσκολοι και από την πλευρά μας πρέπει επίσης να μετράμε κάθε φορά τις δυνάμεις μας και μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε.

Κάθε μέρα που περνάει, η ιστορία γράφεται για όλους μας.

Στο χέρι μας είναι να μην μας γράψει ως λιγόψυχους και ριψάσπιδες.

Όσο μένουμε αδρανείς, υποτελείς σε αβάσταχτες πολιτικές, τόσο καθιστούμε τους εαυτούς μας συνυπεύθυνους του βέβαιου αφανισμού μας.

Ισοπεδωθήκαμε οικονομικά και παλεύουμε να διασώσουμε την αξιοπρέπειά μας.

Σας καλώ όλες και όλους να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, στέλνοντας σε Κυβέρνηση και τροϊκανούς ένα ξεκάθαρο μήνυμα:

Αποτύχατε κύριοι. Άλλα μας λέγατε, άλλα μας λέτε σήμερα και άλλα έχετε στο μυαλό σας. Είστε αναξιόπιστοι.

Μας φτάσατε στα όριά μας, αλλά αρνούμαστε να μας αποτελειώσετε.

Μην περιμένετε να σας προσκυνήσουμε κιόλας.

Καλή δύναμη

Σας ευχαριστώ…