Ομιλία του Προέδρου της Π.Ο.ΑΞΙ.Α.
κ. ΓΕΩΡΓΑΤΖΗ Δημήτρη
στο 22o Ετήσιο Τακτικό Συνέδριο
28 & 29 Νοεμβρίου 2012

Μακαριότατε,
Κύριε Υπουργέ,
Κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Κύριε Αρχηγέ – Στρατηγοί,
Κύριοι Βουλευτές – Κύριοι εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων,
Κύριοι εκπρόσωποι φορέων – ενώσεων – οργανώσεων,
Κυρίες και κύριοι Σύνεδροι,
Αγαπητοί Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,

Σας καλωσορίζω και γω με τη σειρά μου στο 22ο Πανελλαδικό μας Συνέδριο,

Περιποιεί εξαιρετική τιμή και χαρά σε όλους μας η παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κκ Ιερώνυμου, ο οποίος ανταποκρίθηκε άμεσα στην πρόσκλησή μας και δέχθηκε να είναι κοντά μας σήμερα, μεταφέροντάς μας τις ευλογίες και τη χάρη του Θεού, φωτίζοντας το νου, ζεσταίνοντας τις καρδιές και εμπνέοντας τις ψυχές όλων μας με το λόγο του.

«Οι αξίες δεν δανείζονται και δεν χορηγούνται από κανένα Διεθνές νομισματικό ταμείο... Φυτρώνουν μέσα μας με αγώνες και θυσίες», -φράση από την οποία εμπνευστήκαμε και τον τίτλο του Συνεδρίου μας- μας υπενθύμισε προ ημερών ο Μακαριώτατος, θέλοντας να στείλει το δικό του σαφέστατο μήνυμα σε όλους εκείνους τους όψιμους σωτήρες της πατρίδας μας, που πάνω από αρετές και αξίες, πάνω από τα ανθρώπινα ιδανικά και την ύπαρξη του ανθρώπου, τοποθετούν τους αλαζονικούς τους εαυτούς και το φθοροποιό τους χρήμα.

Μακαριότατε,

Ευχαριστούμε το Θεό που μας χαρίζει σήμερα τη μεγίστη ευλογία της παρουσίας σας στο συνέδριό μας για να μας δώσετε τις άγιες ευχές σας και να μας κάνετε κοινωνούς της θείας αύρας που εκπέμπει ο λόγος σας.

Μακαριότατε,

Κυρίες και Κύριοι,

Το 22o συνέδριό μας είναι το τρίτο κατά σειράν συνέδριο που πραγματοποιείται σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, με τις παραμέτρους εκείνες που την προσδιορίζουν να οξύνονται διαρκώς, και μάλιστα, χωρίς δυστυχώς να διαφαίνονται, στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον, κάποιες αχτίδες φωτός στο βάθος του τούνελ.
Ζούμε τον πλήρη παραλογισμό της οικονομίας και της πολιτικής, με τους κυβερνώντες αυτής της χώρας να έχουν πλήρως παραδοθεί στα κελεύσματα των ξένων δανειστών, αδυνατώντας να αντιληφθούν σε τι επικίνδυνες ατραπούς οδηγούν τη χώρα και τον ελληνικό λαό οι ολέθριες συνέπειες των αποφάσεών τους.
Δυστυχώς, δεν αντιλαμβάνονται ότι όταν ευημερούν οι αριθμοί, ενώ την ίδια ώρα καταστρέφονται οι άνθρωποι, δεν ομιλούμε για ουμανιστικές πολιτικές, αλλά για πολιτικές που παράγουν ανθρωπιστικές κρίσεις και που απαιτούν θυσίες από μια ολόκληρη κοινωνία, στο βωμό ξένων προς την πατρίδα μας συμφερόντων, συμφερόντων βαμμένων ακόμα και με το αίμα αθώων ανθρώπων.
Εδώ και τρία χρόνια, όπως όλοι γνωρίζουμε, η χώρα μας έχει περιέλθει στη δίνη μιας πολυσύνθετης κρίσης, πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής, από την οποία ο κυρίαρχος ελληνικός λαός αδυνατεί να εξέλθει, διότι είναι εγκλωβισμένος εντός των τειχών, έτσι όπως αυτά οριοθετήθηκαν από τα ποικιλώνυμα συμφέροντα που τον διαφέντευαν εκ του ασφαλούς τα προηγούμενα χρόνια, και που για άλλη μια φορά επιχειρούν και πάλι να τον καθυποτάξουν, απαιτώντας από αυτόν να δέχεται αδιαμαρτύρητα ό,τι εξωφρενικό και παράλογο μηχανεύονται ερήμην του κάποια θεσμικά ή και εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας και παραεξουσίας.
Δεν θα αναφερθώ στις ευρύτερες τραγικές επιπτώσεις των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων διότι είναι γνωστές σε όλους μας, βιώνουμε όλοι μας το ίδιο δράμα και σηκώνουμε τον ίδιο σταυρό του μαρτυρίου.
Γι’ αυτό από την πρώτη στιγμή, υψώσαμε μία έντονη φωνή διαμαρτυρίας, αρθρώσαμε έναν έντονα κριτικό, αντιμνημονιακό λόγο, με επιχειρήματα όμως και λογικές θέσεις.
Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε ότι με τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές εκφράστηκε η καθολική βούληση του λαού μας για αλλαγή των πολιτικών που εκπορεύονται από τα Μνημόνια.
Για το λόγο αυτό άλλωστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της Χώρας, όσο και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση, είχαν παρουσιάσει διαφορετικά προγράμματα τα οποία, όμως δυστυχώς, μέσα σε λίγους μήνες έχουν γίνει κουρελόχαρτο.
Τα νέα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα και η στυγνή φορολογία του πενιχρού εισοδήματός μας, δεν έχουν καμία σχέση με τα «ισοδύναμα» ούτε με τα λόγια παρηγοριάς και συμπάθειας που διατύπωναν όταν πριν από τις εκλογές οι σημερινοί Κυβερνώντες περιόδευαν τις αστυνομικές υπηρεσίες εδώ στη ΓΑΔΑ, αλλά και αλλού.
Επισημαίνουμε με λύπη και εύλογη ανησυχία αυτήν την ανακολουθία λόγων και έργων, γιατί ανησυχούμε κι εμείς για την πορεία του τόπου, ως αναπόσπαστο κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας, που συμμετέχουμε σε όλες τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και συμβάλλουμε με τον δικό μας τρόπο στο να διατηρηθεί ζωντανή η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Το συνδικαλιστικό μας κίνημα είναι υπερήφανο για την αγωνιστική του πορεία, για την αντίσταση που προβάλλει σε κάθε επίπεδο, για τον ώριμο συνδικαλιστικό λόγο και τις τεκμηριωμένες θέσεις που υποβάλλει στα αρμόδια θεσμικά όργανα της ελληνικής πολιτείας, αλλά και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όποτε τούτο επιβάλλεται.
Δεν περιαυτολογούμε, πιστεύω, όταν επισημαίνουμε τις -σε ανύποπτο ακόμα χρόνο-, παρεμβάσεις μας στις πρεσβείες της Γερμανίας και της Γαλλίας στην Αθήνα, στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Martin Schulz, τις παραστάσεις διαμαρτυρίας στα γραφεία των τριών κομμάτων που στηρίζουν την Κυβέρνηση, τις επίμονες προσπάθειές μας να επικοινωνήσουμε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της Χώρας και βεβαίως την ύστατή μας έκκληση προς του εκπροσώπους του ελληνικού λαού, να ακούσουν τη φωνή της συνείδησής τους και να μη διαψεύσουν τις ελπίδες των ψηφοφόρων τους. Διότι «Ου γαρ ο δικαστής, ουδ’ ο βουλευτής, ουδ’ ο εκκλησιαστής άρχων εστί, αλλά το δικαστήριον, η βουλή και ο δήμος», όπως είχε πολύ σοφά παρατηρήσει ο Αριστοτέλης.
Το επαναλαμβανόμενό αίτημά μας ότι «στο αγαθό της ασφάλειας του πολίτη δεν χωρούν εκπτώσεις και περικοπές» ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις όχι μόνο ημών των αστυνομικών, αλλά και της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας, η οποία αναγνωρίζει το δίκαιο των αιτημάτων μας, είτε είναι αυτά οικονομικά είτε θεσμικά. Το αγαθό της ασφάλειας κυρίες και κύριοι είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο αγαθό και αποτελεί μετά τη ζωή και την ελευθερία το τρίτο κατά σειράν αξιακό σύστημα σε ένα κράτος δικαίου, όπως θέλουμε ακόμα να πιστεύουμε ότι είμαστε και πολύ περισσότερο ότι δικαιούμαστε να έχουμε στη χώρα μας.
Θα έχουν πραγματικά τεράστιες ιστορικές ευθύνες όσοι υποτιμούν την αξία του αγαθού της ασφάλειας των πολιτών, και εντελώς ΄΄μπακαλίστικα΄΄, επιχειρούν να εξοικονομήσουν πόρους για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των δανειστών και της τρόικας.
Το έχει αναγνωρίσει εξάλλου ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη αν δεν υπάρχει ασφαλές περιβάλλον, εφόσον δεν εξασφαλίζεται η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική γαλήνη στη χώρα μας.
Πώς όμως όλα αυτά συμβαδίζουν με την ασκούμενη πολιτική είναι άξιον απορίας...

Κυρίες και κύριοι,

Αγαπητοί σύνεδροι,

Η περίοδος που διανύουμε, παρά τις προσπάθειες που καταβάλει η κυβέρνηση για να μας πείσει περί του αντιθέτου, εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα ρευστή έως αβέβαιη, πολιτικά. Το μέλλον προδιαγράφεται εξαιρετικά δυσοίωνο και δυστυχώς ο λαός μας κινδυνεύει για άλλη μια φορά να διχαστεί γύρω από ιδεοληψίες και πολιτικά προγράμματα που για να το πω εντελώς απλοϊκά, δεν αντέχουν στο φως της μέρας.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον καλούμαστε κι εμείς σήμερα να χαράξουμε τα επόμενα βήματά μας, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των μελών μας, τα συμφέροντα του αστυνομικού οργανισμού που υπηρετούμε, τα συμφέροντα των συμπολιτών και της πατρίδας μας της ίδιας.
Στον συνδικαλιστικό μας φορέα, έχουμε πει πολλές φορές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για την εκ του ασφαλούς και από μακράν κριτική. Αντίθετα χρειάζεται συλλογική συμμετοχή, αυτοκριτική και διάθεση για ουσιαστική συμβολή στις εξελίξεις.
Από το συνέδριό μας καλούμαστε να βγούμε πιο δυνατοί και πιο αποφασιστικοί για να πείσουμε τους κυβερνώντες ότι πρέπει πραγματικά να καινοτομήσουν, να κάνουν πράξη τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, αλλά και τις θέσεις τους, έτσι όπως αυτές είχαν διατυπωθεί σε προγενέστερο χρόνο, όταν ο δημοκρατικός διάλογος λειτουργούσε ουσιαστικά χωρίς τα δεσμά των μνημονίων και της τρόικας. Να κάνουμε πράξη όλοι μαζί τα οράματα, τις προσδοκίες και τους στόχους των συναδέλφων μας, για μια πραγματικά νέα, σύγχρονη, δημιουργική, αποτελεσματική και αναγεννημένη Αστυνομία. Σήμερα όλοι αναγνωρίζουμε ότι έχει διαμορφωθεί γύρω μας ένα ιδιαίτερα δύσκολο και επικίνδυνο περιβάλλον.
Ο βηματισμός μας πρέπει να επιταχυνθεί. Πρέπει να κάνουμε πιο γρήγορα το άλμα όχι πια μόνο στη φθορά του χρόνου, αλλά και στα εμπόδια που τεχνηέντως αναφύονται μπροστά μας, από εκείνους που στοχεύουν στην αναχαίτιση της δυναμικής των πραγμάτων, προκειμένου να διαφυλάξουν σκανδαλώδη προνόμια και διεφθαρμένες πηγές χρήματος, παραβλέποντας αξιακούς κώδικες αιώνων και ελπιδοφόρες διαδικασίες διαρκούς κοινωνικής χειραφέτησης και ανάπτυξης.
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι φανερό ότι αν οι πολιτικοί μας ταγοί συνεχίζουν να αγνοούν την πραγματική φωνή της κοινωνίας και γαντζωμένοι στο σύστημα εξουσίας που δημιούργησαν κάποτε, αποδεικνύουν συνεχώς το μέγεθος της απόστασης που τους χωρίζει από τα πραγματικά προβλήματα, τότε θα βρεθούν οριστικά ούτε καν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας αλλά στο περιθώριο της ανυποληψίας.

Κύριε Υπουργέ,

Κύριοι εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων,

Επιτρέψτε μου από αυτό εδώ το βήμα να σας απευθύνω προσωπική έκκληση στο όνομα όλων των συνέδρων, που αντιπροσωπεύουν επάξια το σύνολο του σώματος των αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας.
Με τον πρόσφατα ψηφισθέντα Ν. 4093/2012 ή αλλιώς όπως είναι γνωστό ως μνημόνιο 3, επήλθαν μειώσεις στα ειδικά μισθολόγια στα οποία υπάγονται οι ένστολοι. Με το νομοσχέδιο αυτό κ. Υπουργέ δεν μειώθηκε απλά ο μισθός των Αξιωματικών, διαπράχθηκε -θα μου επιτρέψετε την έκφραση- έγκλημα σε βάρος όλων ημών που φοράμε την τιμημένη στολή του Έλληνα Αξιωματικού, όχι μόνο των εν ενεργεία αλλά και των συνταξιούχων συναδέλφων μας.
Όλοι οι συμπολίτες μας κάνουν πρωτοφανείς θυσίες μήπως και βγεί η Χώρα από την κρίση. Κανένας δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαιρεθεί. Όλοι πρέπει να προσφέρουμε αναλογικά αλλά η ισοπέδωση δεν είναι λύση. Το τονίζω αυτό γιατί είναι πίστη και πεποίθηση μας πως τη στιγμή που ο Τιτανικός μπάζει από παντού για κανέναν δεν είναι σωτήρια η τακτική, που συνίσταται στο να προσπαθεί να πετάξει τους άλλους στη θάλασσα για να σωθεί, αντί να μοχθεί για την ανάσχεση της εισροής των υδάτων στο σκάφος……
Είναι δυνατόν όμως κ. Υπουργέ, κ.κ. Βουλευτές, ο μισθός του Αρχηγού της Αστυνομίας δεν θα σας πω ότι είναι ίσος με του Λοχαγού της Γερμανίας γιατί θα απαντήσετε ότι εντάξει η Χώρα αυτή έχει χρήματα και πλεονασματικούς προϋπολογισμούς -αλλά να είναι ίσος επαναλαμβάνω με το μισθό μιας καθαρίστριας, δουλειά που σεβόμαστε και εκτιμάμε σε απόλυτο βαθμό, μιας ΔΕΚΟ και μάλιστα προβληματικής;
Λυπάμαι κ. Υπουργέ, που το λέω αλλά θυσιάσατε το απαραίτητο κράτος για να δικαιωθεί το περιττό. Καταλήξατε να μηδενίσετε την ψαλίδα μεταξύ ηγετών και χαμηλόβαθμων. Δημιουργήσατε μια προβληματική κατάσταση που θα την βρείτε μπροστά σας. Η συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στους Αξιωματικούς είναι φανερά απαράδεκτη και καταστροφική για την ίδια την Χώρα και την ασφάλειά της. Αυτά τα λόγια κ. Υπουργέ είναι βουλευτού της συμπολίτευσης στην αγόρευσή του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο κατά τη διαδικασία ψήφισης του ανωτέρω νόμου.
Αυτό το έγκλημα επαναλαμβάνω και μάλιστα εκ προμελέτης και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως γνωρίζοντας ότι κάποιοι μανδαρίνοι του Γ.Λ.Κ. και του Υπουργείου Οικονομικών μας περίμεναν στη γωνία διότι όλα αυτά τα χρόνια είχαν να κάνουν και να λένε συνεχώς για το μισθολόγιο των ενστόλων και τις μισθολογικές προαγωγές -οι οποίες σημειωτέον δεν ήταν κάποια παραχώρηση της πολιτείας αλλά το κοκκαλάκι που μας πέταξαν, όταν εξαιρεθήκαμε από το ενιαίο μισθολόγιο του υπόλοιπου Δημόσιου Τομέα.
Άδραξαν λοιπόν τώρα την ευκαιρία να μας κατακρεουργήσουν και θα είχε αποφευχθεί ξαναλέω αυτό, αν υπήρχε ο στοιχειώδης έστω διάλογος. Για μια φορά όμως ακόμη δυστυχώς νομοθετήσατε για μας χωρίς εμάς.
Το κατεστημένο αυτό δεν κατάλαβε ποτέ ότι η πολιτεία μας έδωσε κρίσιμο ρόλο για την ασφάλεια της χώρας, τη λειτουργία του πολιτεύματος και την προστασία των πολιτών. Δεν άκουσαν και δεν είδαν τις αυξημένες ευθύνες μας και δεν διαπίστωσαν ποτέ ότι οι επαγγελματική μας καθημερινότητα δεν έχει καμία σχέση με τη συνήθη ρουτίνα τους.
Αλλά μήπως το ίδιο απαξιωτικά και προσβλητικά δεν αντιμετώπισε η Κυβέρνηση και τους συνταξιούχους μας; Που ακούσθηκε -και το ερώτημά μου δεν είναι καθόλου ρητορικό- να υπόκεινται σε διπλή μείωση οι εναπομείνασες συντάξιμες αποδοχές τους; Δηλαδή και μείωση λόγω του επανυπολογισμού των συντάξεων τους σύμφωνα με τους μειωμένους Β.Μ. των εν ενεργεία αλλά και περαιτέρω μείωση από 5% έως 20% ανάλογα με τις αποδοχές τους, όπως και για το σύνολο των συνταξιούχων;
Έστω και τώρα είναι δυνατόν αν όχι να εξαλείψετε τουλάχιστον να μετριάσετε την σε βάρος μας αδικία. Στο γραφείο σας, όπως και στο γραφείο του κ. Πρωθυπουργού και των αρχηγών των κομμάτων που στηρίζουν την Κυβέρνηση, υπάρχει η πρόταση των Ομοσπονδιών μας από την πρώτη στιγμή. Περιμένουμε κ. Υπουργέ η Κυβέρνηση να πράξει το αυτονόητο και αναμένουμε να στηρίξετε το αίτημά μας αυτό.
Σας καλώ να αφουγκραστείτε την αγωνία μας και να εγκύψετε στα προβλήματα που ταλανίζουν το αστυνομικό σώμα, μελετήστε τις προτάσεις του συνδικαλιστικού μας κινήματος, και -ξέρω δεν το κάνετε όλοι- μην επιχειρείτε τις δικές σας ευθύνες να τις μετακυλίσετε στις πλάτες μας.

Κυρίες και κύριοι,

Εκτός από τα δεινά της κρίσης, έχουμε παρατηρήσει ότι από ορισμένες πλευρές καλλιεργείται τεχνηέντως μια τάση ενοχοποίησης και του συνδικαλιστικού κινήματος (εν συνόλω δυστυχώς) για ό,τι κακό έχει συμβεί στη χώρα μας. Είναι γιατί ο συνδικαλισμός ενοχλεί σήμερα περισσότερο από ποτέ, ενώ θα έπρεπε η ίδια η κυβέρνηση, αφού διατείνεται ότι θέλει να γυρίσει σελίδα ο τόπος, να είναι εκείνη που επιζητεί τη συνεργασία και την αναζήτηση κοινών λύσεων με την κοινωνία συμπρωταγωνιστή και όχι στη γωνία.
Αλλά εδώ που φτάσαμε, θα μου αντιτείνει ίσως κάποιος από το ακροατήριο, «για το συνδικαλισμό μας μιλάς ακόμα; Δεν βλέπεις πως βιάζεται καθημερινά η ίδια η δημοκρατία μας; Δεν ξέρεις ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο ψηφίζει νόμους και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου με το πιστόλι στον κρόταφο; Δεν ακούς υπουργούς να επαναλαμβάνουν ότι υπογράφουν και ψηφίζουν κείμενα που άλλοι έχουν καταρτίσει ή βουλευτές που άλλα λένε, άλλα κάνουν κι άλλα εννοούν, ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος;»
Σε κάθε περίπτωση, ο ρόλος ο δικός μας είναι ξεκάθαρος. Έχουμε ιερή υποχρέωση να συζητήσουμε, να καταθέσουμε με παρρησία τον προβληματισμό και τις προτάσεις μας για το σήμερα και το αύριο της Ελληνικής Αστυνομίας, ενός ευαίσθητου, αλλά καθ’ όλα πολύτιμου θεματοφύλακα της πολιτειακής, κρατικής και κοινωνικής μας οντότητας, ενός οργανισμού που υπηρετούμε ευσυνειδήτως και ευόρκως, λαμβάνοντας υπόψη μας τις μεγάλες κατακτήσεις σε θεσμικό και οικονομικό επίπεδο, -όλα αυτά με δυο λόγια που πετύχαμε τα προηγούμενα χρόνια και βλέπουμε σήμερα πόσο εύκολα μας τα ακυρώνουν.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, χωρίς να πετάμε στα σύννεφα, οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν απεμπολούμε τα δικαιώματά μας, δεν χαρίζουμε σε κανέναν τις κατακτήσεις μας. Τίποτε δεν μας χαρίστηκε τα προηγούμενα χρόνια. Ό,τι πετύχαμε, κόντρα αρκετές φορές στη βούληση των εκάστοτε κυβερνώντων, ήταν ώριμο και δίκαιο αίτημα ενός σφριγηλού συνδικαλιστικού κινήματος, που είχε και εξακολουθεί να έχει την εκτίμηση και της κοινωνίας και όλων υμών που εκπροσωπείτε εδώ σήμερα τον πολιτικό κόσμο της χώρας μας.
Επομένως, αντί να δειλιάσουμε στις νέες προκλήσεις ή να υποκύψουμε στις σειρήνες της ηττοπάθειας και να κλειστούμε στο καβούκι μας, παρασυρμένοι από εκείνους που πονηρά ψιθυρίζουν «τίποτε δεν αλλάζει», «όλοι πουλημένοι είναι», «η τρόικα αποφασίζει πλέον» και διάφορα άλλα, θέλουμε να σας διαβεβαιώνουμε ότι εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας, με την εδραία πεποίθηση ότι ακόμα και μέσα από τις συμπληγάδες των τροϊκανών, θα βρούμε τρόπο να περάσουμε τα αιτήματά μας, σώοι και αβλαβείς.
Διότι ο προβληματισμός που καταθέτουμε, τα οράματα που περιγράφουμε και τα πρακτικά αιτήματα που προβάλλουμε, ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις των μελών μας και δεν καθορίζονται από ιδιοτελή κίνητρα και επιδιώξεις. Τα αιτήματά μας, όπως προείπα, είναι δίκαια και σε οικονομικό και σε θεσμικό επίπεδο.
Δεν θα σας κουράσω, ωστόσο, με συγκεκριμένα αιτήματα του συνδικαλιστικού μας κινήματος, γνωρίζοντας ότι θα έχουμε πολύ περισσότερο χρόνο στη συνέχεια και με τον διοικητικό απολογισμό και με τις παρεμβάσεις των συνέδρων, να σταθμίσουμε πολύ καλύτερα τη νέα κατάσταση μέσα στην οποία καθορίζουμε την από δω και πέρα πορεία μας.
Το ό,τι η μνημονιακή πολιτική έχει ισοπεδώσει τους υπηρεσιακούς, αλλά και τους οικογενειακούς μας προϋπολογισμούς, το ζούμε καθημερινά. Το μέλλον προδιαγράφεται δυστυχώς δυσοίωνο και μετά την έξοδο από την ενεργό δράση. Η παρατεταμένη ύφεση που επιφυλάσσουν οι «σωτήρες» μας για το λαό και τη χώρα μας, σε συνδυασμό με την καλπάζουσα ανεργία και την αδυναμία της οικονομίας να μπει γρήγορα σε τροχιά ανάπτυξης, πλήττει και τους συνταξιούχους συναδέλφους, οι οποίοι στην ουσία αντί να επιβραβεύονται για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στην πατρίδα, τιμωρούνται και ωθούνται στο περιθώριο της κοινωνικής εξαθλίωσης!

Επιτρέψτε μου ωστόσο να επισημάνω επιγραμματικά κάποια επίκαιρα θέματα:

Η Κυβέρνηση προχωρά για άλλη μια φορά σε δραστικές περικοπές των δαπανών, ενώ γνωρίζει ότι δεν βγαίνει ο λογαριασμός. Παραγνωρίζει το γεγονός ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει αξιόπιστα ο συνάδελφος όσο κι αν επικαλείται το φιλότιμό του.
Την ίδια ώρα επιχειρεί, σε συνθήκες κρίσης και κάτω από την πίεση της τρόικας, να εξορθολογίσει τις λειτουργικές δαπάνες, μέσω της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών και της κατάργησης οργανικών θέσεων.
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα, λέμε, και δεν έχει προσωπική αιχμή το σχόλιό μου, γιατί εσείς κ. Υπουργέ είστε λίγο καιρό στο Υπουργείο μας, αλλά απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, που γνώριζαν αλλά ουδέν έπραξαν προς αυτήν την κατεύθυνση χρόνια τώρα, ενώ από την πλευρά μας θέταμε μετ’ επιτάσεως το ζήτημα αυτό και ζητούσαμε ένα σύγχρονο οργανόγραμμα, μια σύγχρονη διάταξη των αστυνομικών δυνάμεων, παντού σε όλη τη χώρα.
Βέβαια, πληροφορούμαστε κ. Υπουργέ, από τα ΜΜΕ ότι προτίθεστε να προβείτε και σε άλλες θεσμικές αλλαγές (κώδικας μεταθέσεων, κρίσεις προαγωγές κλπ), αλλά επιτρέψτε μας να σας υπενθυμίσουμε ότι αυτές δεν γίνονται κεκλεισμένων των θυρών. Γίνονται με διάλογο και μάλιστα όχι διμερή με την Ομοσπονδία μας, αλλά στο φως και με τη βάσανο της κριτικής. Άποψη και θέση μας ήταν και είναι η αναζήτηση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών συναινέσεων σε αυτά τα μείζονος σημασίας ζητήματα και γι’ αυτό επιμένουμε στην πρότασή μας για τη σύσταση διακομματικής επιτροπής, που θα μπορεί να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα.
Δεν κατανοούμε γιατί η κυβερνητική εξουσία τα τελευταία χρόνια δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία αυτής της διακομματικής επιτροπής, η οποία, αν λειτουργούσε να είστε βέβαιοι ότι θα προφύλασσε και την Κυβέρνηση και τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα από επικίνδυνες διολισθήσεις περί την δημόσια τάξη, τον έλεγχο και την αξιοπιστία του αστυνομικού μας συστήματος. Και ο νοών νοείτω...
Ουδείς δικαιούται κυρίες και κύριοι να παίζει με την ασφάλεια των πολιτών στο όνομα των οποιονδήποτε σκοπιμοτήτων και το επισημαίνουμε αυτό σήμερα και με αφορμή τον αυξημένο ρόλο που καλείται να παίξει η Ελληνική Αστυνομία και το αρμόδιο υπουργείο στις σημερινές συνθήκες των κοινωνικών εντάσεων, της καλπάζουσας και διαρκώς μεταλλασσόμενης εγκληματικότητας και ανομίας.
Ακούμε για θεωρίες «των δυο άκρων», για αναπόφευκτη όξυνση της καταστολής και αύξηση των κρουσμάτων αυθαιρεσίας και διαφθοράς των αστυνομικών οργάνων, για φαλκίδευση των δικαιωμάτων των ίδιων των αστυνομικών, για μαύρη αντίδραση και φασίζουσες συμπεριφορές του σκληρού πυρήνα του κράτους, για έλλειμμα δημοκρατίας κλπ.
Άραγε, αυτά, δεν πρέπει να τύχουν μιας σοβαρής επιστημονικής συζήτησης και ανταλλαγής επιχειρημάτων ακόμα και στο δικό μας χώρο, ώστε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τις όποιες προκλήσεις και τις όποιες μη αναμενόμενες νέες καταστάσεις μέσα σε αυτό το πρωτόγνωρο για όλους μας περιβάλλον; Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι διαθέτει το αλάνθαστο και το ανεξάντλητο μυστικό της σοφίας;
Θα σας θυμίσω ότι πριν ένα χρόνο διοργανώσαμε π.χ. την ημερίδα με θέμα «Αστυνομία και ανθρώπινα δικαιώματα», βγήκαν χρήσιμα συμπεράσματα, αλλά δυστυχώς συνέχεια δεν υπήρξε. Και γι’ αυτό δεν ευθυνόμαστε εμείς.
Σήμερα, όμως, γίνεται αντιληπτή η χρησιμότητα εκείνης της ημερίδας και κυρίως επιβεβαιώνεται η σημασία της τήρησης με θρησκευτική ευλάβεια της δημοκρατικής νομιμότητας και του σεβασμού των νόμων από όλους, μέχρι βεβαίως τη στιγμή που με δημοκρατικές και πάλι διαδικασίες θα είμαστε σε θέση να τους αλλάξουμε, εφόσον δεν εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον.

Κυρίες και κύριοι

Είναι φανερό ότι με τις ελλειμματικές πολιτικές στον τομέα της δημόσιας τάξης, τους ερασιτεχνισμούς και τις αποφάσεις του ποδαριού για την αστυνομία, που έχουμε αναλυτικά παρουσιάσει σε προηγούμενα συνέδριά μας, δεν μπορεί να οικοδομηθεί μια σύγχρονη αστυνομία, ούτε να εμπεδωθεί μια πραγματική σχέση εμπιστοσύνης με την ελληνική κοινωνία.
Ιδίως στους χαλεπούς για όλους μας καιρούς. Πρέπει να αντιληφθούν επομένως εκείνοι που διαχειρίζονται τις τύχες μας, την ασφάλειά μας και την ασφάλεια των συμπολιτών μας, ότι επωμίζονται τεράστιες ευθύνες και θα είναι εκείνοι που θα κληθούν να απολογηθούν και έναντι των συναδέλφων μας στην απευκταία εκείνη περίπτωση που προκληθούν δυσάρεστες και τραγικές καταστάσεις στον τόπο μας.
Δεν θέλω να εκληφθεί αυτό ως απειλή από κανέναν και για κανέναν, επιδιώκω όμως έστω και με αυτόν τον οξύ λόγο να συνεγείρω συνειδήσεις και να ωθήσω κάθε καλοπροαίρετο συνομιλητή, συνάδελφο, στο να συμβάλει στον κοινό μας αγώνα για να κάνουμε όλοι μαζί πράξη τις ιδέες και τις αξίες που δεν δανείζονται και δεν χορηγούνται, όπως πολύ σοφά ανέφερε ο Μακαριότατος, αλλά που φυτρώνουν μέσα μας με αγώνες και θυσίες όπως έχουμε αποδείξει εμείς οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων.
Εδώ είναι απαραίτητη μια διευκρίνηση γιατί ίσως κάποιοι να είναι έτοιμοι να παραφράσουν ή και να διαστρεβλώσουν:
Έχουμε πλήρη συναίσθηση του καθήκοντος που έχουμε αναλάβει και δεν θα συνδέσουμε ποτέ την εκπλήρωση του καθήκοντός μας με τις αποδοχές μας.
Δεν μπορούμε όμως να επιτρέψουμε την καταστροφή της ζωής μας, χωρίς τουλάχιστον να φωνάξουμε αυτό που πρέπει να ακούσει η Κυβέρνηση αλλά και να καταλάβουν οι συμπολίτες μας, ότι δηλαδή τα κυβερνητικά σχέδια και μέτρα οδηγούν τα Σώματα Ασφαλείας σε διάλυση και τελικά σε αδυναμία να εκτελέσουν αποτελεσματικά την αποστολή τους.
Έχουμε χρέος όλοι μας, όπως τόνισε και ο Μακαριότατος, να αφήσουμε στην άκρη ό,τι μας χώριζε μέχρι σήμερα και να δούμε το αύριο με γνώμονα το κοινό συμφέρον του τόπου μας, γνωρίζοντας ήδη ότι όσοι δεν άλλαξαν, βούλιαξαν κινδυνεύοντας να παρασύρουν και τους άλλους στο βυθό της απρονοησίας και των κακών τους χειρισμών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σας καλώ την καθεμιά και τον καθένα σας ξεχωριστά και όλους μαζί να ενισχύσετε τον αγώνα της Ομοσπονδίας μας για τους αγώνες που έρχονται και επίσης να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τις αρετές και τις αξίες αυτές που διαχρονικά υπηρετούμε, με την ίδια αυταπάρνηση και ζήλο για το καλό της Ελληνικής Κοινωνίας και της πατρίδας μας.
Μπορεί να μας ισοπεδώνουν με τις πολιτικές που εφαρμόζουν, μπορεί να μας αφήνουν ξυπόλητους στ’ αγκάθια, όλοι αντιλαμβανόμαστε ωστόσο φαντάζομαι, ότι πρέπει να συνεχιστεί με κάθε τρόπο η προσπάθειά μας να προσφέρουμε στους συμπολίτες μας ένα περιβάλλον στο οποίο θα μπορούν να ζουν, να εργάζονται και να δημιουργούν με ασφάλεια. Όσο η πολιτεία δεν είναι αρωγός στο έργο μας αυτό, άλλο τόσο εμείς πρέπει να επιστρατεύσουμε όλα τα ψυχικά μας αποθέματα για να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και σε συνδικαλιστικό και σε υπηρεσιακό επίπεδο. Ας λειτουργήσει το φρόνημα και το ηθικό μας ως πολλαπλασιαστής ισχύος για να πετύχουμε τους στόχους μας.
Κλείνοντας θέλω εκ μέρους του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας μας, των Συνέδρων και εκτιμώ και όλων των παρευρισκομένων, να συγχαρώ και να ευχαριστήσω των Αντιπρόσωπο της Ένωσης Αξιωματικών Δυτικής Ελλάδας στην Ομοσπονδία Α/Δ΄ ΤΣΑΟΥΡΔΑ Ανδρέα, Διευθυντή της Υποδ/νσης Ασφαλείας Πατρών και μέσω αυτού τους συνεργάτες του προϊσταμένους και υφισταμένους, για την σύλληψη των δραστών της κλοπής των ανεκτίμητης αξίας αρχαιολογικών θησαυρών, της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από το μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας.
Ευχόμαστε περαστικά και ταχεία ανάρρωση στον Α/Υ ΄ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ από τον τραυματισμό του κατά την διάρκεια επιχείρησης αφοπλισμού του κακοποιού – αρχαιοκάπηλου που τον σημάδευε με το πιστόλι.
Είναι η απάντησή μας σε όλους αυτούς που μιλάνε για καθήκον και υπενθυμίζουμε ότι μέχρι σήμερα το επάγγελμά μας δεν είναι επικίνδυνο.
Επίσης να παρακαλέσω να μην υπάρξουν άλλες ολιγωρίες με ενέργειες ή παραλείψεις και να μην παραβιάζονται οι κανόνες από αδιαφορία ή αμέλεια -δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε για δόλο- και εγκληματίες που με την συμπεριφορά τους έχουν συνταράξει την κοινή γνώμη και προσβάλλουν την μνήμη νεκρών συναδέλφων μας, να αλωνίζουν εξ΄αιτίας των συμπεριφορών αυτών.
Το χρωστάμε στους νεκρούς συναδέλφους μας.
Ο δρόμος του αγώνα είναι μονόδρομος για όλους μας.

Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία
και την προσοχή σας.