Εμείς οι Αστυνομικοί, Πυροσβέστες, Λιμενικοί με την ένστολη συγκέντρωση διαμαρτυρίας μας, σήμερα Τρίτη 14-12-2010 στην Παλαιά Βουλή είμαστε εδώ μαζί με τους συνταξιούχους συναδέλφους μας για να εκφράσουμε και να εκδηλώσουμε έμπρακτα την εναντίωσή μας στο φοβικό σύνδρομο που τείνει να σκεπάσει κάθε προσδοκία της κοινωνίας μας για ένα καλύτερο αύριο, καθώς η κρίση με πραγματικές ή μη συνέπειες από μια λαίλαπα «πληροφόρησης» και χειραγώγησης, μηδενίζει κάθε ικμάδα αισιοδοξίας.

Ως ένστολοι, έχοντας κυρίαρχη θεσμική και συνταγματική αποστολή την προάσπιση των θεσμών της Δημοκρατίας και την εξασφάλιση παραγόντων ασφάλειας για την κοινωνική συνοχή, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η κρίση δεν είναι πρωτίστως οικονομική, αλλά κυρίαρχα πνευματική. Όταν το κράτος διαχρονικά έφτασε σε σημείο να λειτουργεί όχι υπηρετώντας, αλλά στρεφόμενο κατά του πολίτη από μία εμπορευματοποίηση του συστήματος των αξιών, που οδήγησε σε εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς στο δημόσιο βίο, δημιουργώντας την αίσθηση ότι όλα επιτρέπονται, το μεγάλο διακύβευμα  του συνδικαλιστικού μας κινήματος  είναι να συνεχίσουμε την πορεία προς την κοινωνικοποίηση και τον εκδημοκρατισμό των Σωμάτων Ασφαλείας ή να μείνουμε απαθείς; 

Διότι είναι πλέον πρόδηλος ο κίνδυνος της χρησιμοποίησής μας ως σχημάτων απορρόφησης των τεράστιων κοινωνικών κραδασμών που επίκεινται από τη διάσταση και τον διαχωρισμό της Κοινωνίας σε πλειοψηφία «αδυνάτων» και κραταιά μειοψηφία «δυνατών».

Τα Σώματα Ασφαλείας, χρειάζονται τώρα στην κρίση περισσότερο παρά ποτέ, τομές για στήριξη και ανάταξη της θεσμικής αποστολής τους δια μέσου μιας αναγεννητικής προοπτικής.

Σε όλα μας τα ψηφίσματα κυρίαρχα τονίζουμε και απαιτούμε ποιότητα λειτουργίας μέσω μιας αναβαθμισμένης και στοχευμένης εκπαίδευσης, κύρος για τους Οργανισμούς μας, αξιοπρεπή αμοιβή των στελεχών και πάταξη της διαφθοράς. Δυστυχώς, ο προς ψήφιση προϋπολογισμός δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Οι λειτουργικές δαπάνες περικόπτονται στο ελάχιστο, αποδυναμώνοντας την καθημερινή λειτουργία μας με την οποία αντιμετωπίζουμε ό,τι μπορεί να μας συμβεί στα πλαίσια της εργασίας μας που έχει από απλά περιστατικά έως θανάσιμους κινδύνους. Εκατοντάδες είναι οι νεκροί και οι τραυματίες μας-.  

Όμως: 

    ? Καμία αναγνώριση από την Πολιτεία και από τον παρόντα προϋπολογισμό του επικίνδυνου και ανθυγιεινού του λειτουργήματός μας.

    ? Καμία πρόβλεψη για την εφαρμογή των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.

    ? Καμία προοπτική για αναβάθμιση της εκπαίδευσης. 

    ? Καμία προοπτική για αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών. Εάν υπήρχε βούληση για αξιολόγηση και επιστημονική μελέτη, είναι σίγουρο ότι η συγχώνευση ή η κατάργηση Υπηρεσιών θα εξασφάλιζε σημαντικό νοικοκύρεμα των λειτουργικών εξόδων.    

    ? Καμία προοπτική για απεμπλοκή από τη γραφειοκρατία και τα ξένα προς την αποστολή μας έργα, όπου σπαταλούνται γι’ αυτά αμέτρητες εργατοώρες.    Ένα πρώτο βήμα για νοικοκύρεμα των οικονομικών και των ατελείωτων χαμένων εργατοωρών, θα μπορούσε να είναι  η παύση της κατασπατάλησης χιλιάδων απασχολούμενων συναδέλφων υπέρ των συμφερόντων των ιδιωτικών εταιριών του αθλητισμού που εξηλιθιώνουν τις μάζες και συντηρούν τη βία. 

                                                  ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: 

- Πραγματική αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών.

- Κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων.

- Σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και  μέσα.

- Εφαρμογή των όρων υγιεινής και ασφάλειας.

- Αναγνώριση της εργασίας ως επικίνδυνης και ανθυγιεινής.

- Αναβάθμιση της εκπαίδευσης.

- Αναθεώρηση του ισχύοντος συστήματος κρίσεων – προαγωγών - με  

   ένα δίκαιο και αδιάβλητο σύστημα που θα παρέχει όλα τα εχέγγυα 

   της ανάδειξης -  ανέλιξης των άξιων και ικανών.

    Σε ό,τι αφορά την αξιοπρεπή μας διαβίωση, έμφαση δίνουμε στην αναγκαιότητα προστασίας του πενιχρού εισοδήματός μας, αλλά και θεσμοθέτησης ενός δίκαιου μισθολογίου χωρίς ανισότητες, με νέα δυναμική που θα δίνει όραμα και προοπτική στην οικονομική αναβάθμιση των αστυνομικών, πυροσβεστών, λιμενικών τόσο των νέων συναδέλφων, με καθαρές μηνιαίες αποδοχές για πενθήμερη εργασία εβδομαδιαίως 1350 Ευρώ στον Αστυφύλακα – Πυροσβέστη – Λιμενικό, όσο και των αξιωματικών οι οποίοι πρέπει επιτέλους να αμείβονται όπως αρμόζει σε στελέχη της Διοίκησης, επιφορτισμένα με ευθύνες και αρμοδιότητες.

    Με αφετηρία τον Βασικό Μισθό του  Αστυφύλακα-Λιμενοφύλακα-Πυροσβέστη.

    Με δικαιότερους συντελεστές κλιμακίων, ορθολογικά σε ισόποση αναλογική βάση.

Με σταδιακή κατάργηση-ενσωμάτωση όλων των τακτικών επιδομάτων. 

    

Με θεσμοθέτηση: 

1. Πραγματικής αμοιβής για την πέραν του πενθημέρου εργασία και εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας με κλαδική σύμβαση για Κυριακές, εξαιρέσιμες, αργίες, υπερωρίες, νυχτερινά, ήτοι: 

α) Για την πέραν του πενθημέρου εργασία, β) Για την ωριαία νυχτερινή εργασία, γ) Για τις Κυριακές, εξαιρέσιμες, αργίες προσαύξηση 75% , δ) Για κάθε ώρα υπερωριακής απασχόλησης με ωρομίσθιο , η οποία θα προσαυξάνεται κατά 75% για τις Κυριακές, εξαιρέσιμες, αργίες 

2. Επιδόματος επικίνδυνης εργασίας. 

3. Κινήτρου απόδοσης- παραγωγικότητας Υπηρεσιών, ισόποσο με αυτό που χορηγήθηκε σε όλους τους Δημόσιους Υπαλλήλους της Χώρας.

Δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι και ο απλός λαός για την κρίση.

Δεν ευθύνονται οι ένστολοι εργαζόμενοι για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα Ασφαλιστικά μας Ταμεία. Την υπευθυνότητα που έχει επιδείξει το συνδικαλιστικό μας κίνημα για την εξυγίανση και τη βιωσιμότητα των Ταμείων με υπεύθυνες θέσεις και αναλογιστικές μελέτες, εάν την έδειχνε η Επίσημη Πολιτεία δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε. Επιτακτικά λοιπόν προβάλει η ανάγκη της εξυγίανσης των ασφαλιστικών Ταμείων και η προοπτική βιωσιμότητάς τους έτσι ώστε απρόσκοπτα να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους έναντι των ασφαλισμένων τους.

Για το αγαθό της ασφάλειας του πολίτη απαιτούνται κονδύλια από τη μία, αλλά και αναγνώριση της προσφοράς των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας, από την άλλη. Το από καιρό χαμηλό φρόνημα και ηθικό επιδεινώνεται από επίσημες δηλώσεις ότι είμαστε μη παραγωγικοί, αντι-αποδοτικοί και ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτοί που τάχα και ευθυνόμαστε για την κρίση. Απαράδεκτο. Τις συγκεκριμένες δηλώσεις έπρεπε να ακολουθήσουν κυρώσεις. Καταγγέλλουμε  και τις δηλώσεις και την ανυπαρξία κυρώσεων. 

Αυτό που χρειάζεται ο Πολίτης είναι μια ασφαλής διαβίωση και η δυνατότητα των Οργανισμών μας να του την παρέχουν. Κυρίαρχα στους οικονομικά ασθενέστερους και μακριά από κάθε ιδέα και πρακτική ιδιωτικοποίησης του κοινωνικού αγαθού της ασφάλειας.

Γι’ αυτό κυρίαρχο σύνθημα τόσο των ενστόλων της Χώρας  μας, όσο και των Ευρωπαίων συναδέλφων μας είναι:

            

           «ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ»

 

                                                               

 Αθήνα 14 Δεκεμβρίου 2010