Σήμερα από αυτήν εδώ την ιστορική πλατεία της παλαιάς Βουλής, που έχει ταυτιστεί τα τελευταία χρόνια με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των Ελλήνων Αστυνομικών, Πυροσβεστών και Λιμενικών και με τη συμμετοχή σας αυτή που ξεπερνά κάθε προσδοκία μας, στέλνουμε το μήνυμα στην κυβέρνηση και στους υπουργούς της ότι τα ψέματα και ο εμπαιγμός τελείωσαν.

Ως εδώ.

Το σχέδιο Κατρούγκαλου κατεδαφίζει τη δημόσια και κοινωνική ασφάλιση, ισοπεδώνει τις συντάξεις, καταργεί ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, διαλύει τα ταμεία μας, τα συγχωνεύει με άλλα προβληματικά με μόνο σκοπό την αρπαγή των αποθεματικών τους, αυξάνει τις εισφορές, μειώνοντας έτσι τις αποδοχές μας. Αυτό το έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει.

Αντί να συζητήσουν οι κυβερνώντες μαζί μας, ετοιμάζουν σε αγαστή συνεργασία στις σουίτες του Χίλτον με το κουαρτέτο των δανειστών της χώρας, ένα νέο ασφαλιστικό αλλά και φορολογικό Αρμαγεδώνα.

Το μόνο που είχε να μας πει εν είδει τελεσιγράφου προ ημερών ο Υπ. Εργασίας, ήταν ότι δεν εξαιρείται κανένας και ότι δεν αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες του λειτουργήματός μας. Και ούτε λίγο ούτε πολύ, μας σύστησε σε περίπτωση που δεν συμπληρώνουμε τα συντάξιμα έτη, να σκεφτούμε και τη μετάταξή μας σε άλλες υπηρεσίες, όταν αποστρατευόμαστε. Αν ο κ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ ξέχασε τόσο γρήγορα αυτά που έλεγε κατά καιρούς στα συνέδρια μας και στις ημερίδες μας για την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος μας, θα του υπενθυμίσω μια μόνο παράγραφο από την απόφαση του ΣτΕ, η οποία αναφέρει επί λέξη: Για τα στελέχη των στρατιωτικώς οργανωμένων σωμάτων, ο κοινός νομοθέτης έχει υποχρέωση ιδιαίτερης μεταχειρίσεως, η οποία απορρέει εμμέσως από τα αρθ. 45,23 παρ. 2 και 29 παρ. 3 του Συντάγματος ως αρχή που εγγυάται την αποτελεσματική εκπλήρωση της κρατικής αποστολής τους και ως αντιστάθμισμα για τις ιδιαίτερες συνθήκες εκτελέσεως των καθηκόντων τους.

Διερωτόμαστε, όμως, άραγε τις θέσεις αυτές τις ασπάζεται και η Κυβέρνηση και κυρίως ο Πρωθυπουργός, ο οποίος πριν ενάμισι χρόνο όταν τον συναντήσαμε ενώ ήμασταν εδώ ξανά συγκεντρωμένοι για το ΤΕΑΠΑΣΑ, μας μίλαγε για την αντισυνταγματικότητα του νόμου της τότε κυβέρνησης και υποσχόταν την άμεση κατάργησή του;

Θεωρεί άραγε ο υπουργός Εργασίας ότι τα λεγόμενά του και οι ισχυρισμοί του έχουν σχέση με την πραγματικότητα, με την επικινδυνότητα του επαγγέλματός μας ή με την κοινωνική δικαιοσύνη που ευαγγελίζεται; Και τι είδους κοινωνική δικαιοσύνη είναι αυτή που δεν λαμβάνει υπόψη της ούτε τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματός μας, ούτε τα έτη υπηρεσίας, ούτε τις πραγματικές εισφορές που καταβάλει ο καθένας μας, αλλά στο τέλος όλοι μας θα καταλήξουμε να παίρνουμε φιλοδώρημα αντί για αξιοπρεπή σύνταξη, όπως μας υπόσχονταν;

Αυτό δεν λέγεται κοινωνική δικαιοσύνη αλλά κοινωνική ισοπέδωση.

Και ποιος στ’ αλήθεια, τους έδωσε το δικαίωμα την αλληλεγγύη των γενεών να τη μετατρέπουν σε σύγκρουση γενεών και να ξεθεμελιώνουν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, μετατρέποντάς τον σε ιδιωτικό και διανεμητικό;

Αναφέρονταν όλα αυτά στο προεκλογικό πρόγραμμά τους ή μιλούσαν για συντάξεις και μισθούς αξιοπρεπούς διαβίωσης;

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Δώσαμε ένα και πλέον έτος πίστωση χρόνου στην παρούσα κυβέρνηση για να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΣτΕ για την αποκατάσταση των μισθολογικών αδικιών. Όχι όμως δεν έγινε καμία προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση αλλά αντίθετα ακούσαμε προ ημερών τον κ. Χουλιαράκη να εξαγγέλλει στη βουλή ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 16 θα φέρει νέο μισθολόγιο, προκειμένου έτσι με τρικ να αποφύγει τη συμμόρφωση και μάλιστα ανεβάζοντας το απαιτούμενο ποσό στα 2.600.000.000 ευρώ. Όταν όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό δεν ξεπερνά τα 200.000.000, μαζί με τους συνταξιούχους.

Επομένως, πότε μας έλεγαν ψέματα; Όταν ως αντιπολίτευση απαιτούσαν από την τότε κυβέρνηση την πλήρη αποκατάστασή μας ή σήμερα που επικαλούνται αυτό το εξωπραγματικό νούμερο ως άλλοθι για να μην την εφαρμόσουν;

Όμως, αν αυτοί ξέχασαν τις δεσμεύσεις τους εμείς είμαστε εδώ να τους τις θυμίζουμε, γιατί εμείς δεν ξεχνάμε το χρέος και την ευθύνη μας έναντι όλων εσάς που είσαστε εδώ μαζί μας και στηρίζετε αυτόν τον αγώνα.

Αυτός ο αγώνας είναι αγώνας ζωής και αξιοπρέπειας για μας και τα παιδιά μας.

Είναι αγώνας δίκαιος, γι’ αυτό και θα τον δώσουμε μέχρι την τελική δικαίωση.