Ως πότε δεν θα αξίζει την προσοχή της πολιτείας η ζωή του Αστυνομικού;

Η ένοπλη και με ανθρωποκτόνο πρόθεση, νέα επίθεση σε διάστημα λίγων εβδομάδων, εναντίον συναδέλφων μας, αυτή τη φορά στα Εξάρχεια, έρχεται ως «φυσική» συνέχεια των πολύμορφων τρομοκρατικών προκλήσεων που λαμβάνουν χώρα καθημερινά στην ευρύτερη περιοχή και που μερικοί αδυνατούν είτε δεν θέλουν να κατανοήσουν, την αναγκαιότητα λήψης δραστικών μέτρων για την οριστική εξάλειψή τους.

Η συνεχιζόμενη αδιαφορία τους και η καθημερινή έκθεση των συναδέλφων που αποστέλλονται ως «πρόβατα επί σφαγή» σε μια περιοχή που έχει καταστεί γκέτο, γεννά πολλά ερωτηματικά για τις αποφάσεις που λαμβάνονται και τις εντολές που δίνονται.

Είναι προφανές ότι οι δολοφονικές επιθέσεις αποσκοπούν στην απαξίωση του αστυνομικού θεσμού, στην υπονόμευση της έννομης τάξης και της κοινωνικής συνοχής, έχοντας ως απώτερο στόχο την ίδια τη Δημοκρατία, σε μια περίοδο κατά την οποία το αγαθό της ασφάλειας αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση και την επιστροφή σε μια τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας.

Το συνδικαλιστικό μας κίνημα δεν θα αρκεστεί αυτή τη φορά στο να καταδικάσει απερίφραστα αυτές τις νοσηρές ενέργειες, εκφράζοντας τη στήριξή του στον τραυματισμένο συνάδελφό μας ή διαβεβαιώνοντας την ελληνική κοινωνία ότι τέτοιες ενέργειες προφανώς και δεν πτοούν τον Έλληνα Αστυνομικό, αλλά θα θέσει προ των ευθυνών τους όλους τους ιθύνοντες σε υψηλό επίπεδο για τη συνέχιση αυτής της επικίνδυνης κατάστασης.

Δεν είναι δυνατόν η ζωή των συναδέλφων μας να είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τη συντεταγμένη πολιτεία, διότι δεν εξηγείται αλλιώς η εγκληματική αδιαφορία με την οποία «αντιμετωπίζονται» οι τραυματισμοί συναδέλφων μας, οι εμπρησμοί περιουσιών και υλικών αγαθών, η κοινωνική αναστάτωση και η παράλυση της οικονομικής δραστηριότητας στη συγκεκριμένη περιοχή.

Οι καταδρομικές αυτές επιθέσεις, που από θαύμα δεν αφήνουν νεκρούς συναδέλφους μας, πρέπει επιτέλους να αφυπνίσουν τους κυβερνώντες και το πολιτικό σύστημα γενικότερα και να μην περιορίζονται σε βαρύγδουπες δηλώσεις και κροκοδείλια δάκρυα, αναλωνόμενοι σε ωραία λόγια για το ρόλο και την προσφορά της Ελληνικής Αστυνομίας.

Άραγε, τι άλλο πρέπει να συμβεί για να αντιληφθούν οι αρμόδιοι ότι όσο συνεχίζεται το «χάιδεμα» των «γνωστών αγνώστων» γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη η εγκληματική τους δράση;

Άραγε, τι άλλο πρέπει να συμβεί για να αναγνωρίσουν επιτέλους την επικινδυνότητα της εργασίας του Αστυνομικού;

Άραγε, τι άλλο πρέπει να συμβεί για να κατανοήσουν την ανάγκη ενίσχυσης, με ανθρώπινο δυναμικό, της Ελληνικής Αστυνομίας;

Το γεγονός ότι ειδικά η σημερινή επίθεση ήρθε λίγες μόλις ώρες μετά την επιτυχία της Ελληνικής Αστυνομίας με τη σύλληψη - την οποία και χαιρετίζουμε - της γνωστής καταζητούμενης για συμμετοχή σε τρομοκρατικές και άλλες εγκληματικές ενέργειες, πρέπει όχι απλώς να προβληματίσει αλλά πρωτίστως να θέσει ηχηρά και αυταπόδεικτα σε πλήρη συναγερμό και δράση όλους τους αρμοδίους. Όχι μόνο για να αποτραπούν τα χειρότερα, αλλά για να δρομολογηθούν άμεσα διαδικασίες εκσυγχρονισμού αστυνομικών δομών και υπηρεσιών, αφήνοντας οριστικά στο παρελθόν ατελέσφορες έως και επικίνδυνες πρακτικές φύλαξης «στόχων», όπως εν προκειμένω συμβαίνει στην περιοχή των Εξαρχείων και δη στο συγκεκριμένο «στόχο».

Καλούμε την πολιτεία και τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την ουσιαστική ενίσχυση της Ελληνικής Αστυνομίας και την προστασία του ανθρώπινου δυναμικού της από τους οξυμένους κινδύνους που το απειλούν.

Καλούμε, τέλος, την ελληνική κοινωνία να απομονώσει τους αυτόκλητους «επαναστάτες» εκφράζοντας παντοιοτρόπως την υποστήριξή της στον αστυνομικό θεσμό και στον Έλληνα Αστυνομικό που τον υπηρετεί ανελλιπώς με πενιχρά μέσα, θέτοντας διαρκώς και εν γνώσει του σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή του.

Από την πλευρά μας, συνεχίζουμε ακατάπαυστα να αγωνιζόμαστε για τη θωράκιση της Ελληνικής Αστυνομίας, τονίζοντας για άλλη μια φορά ότι κάθε επίθεση εναντίον αστυνομικού είναι επίθεση εναντίον της κοινωνίας.