Στην τελική ευθεία για τις ετήσιες τακτικές κρίσεις των Αξιωματικών της έχει εισέλθει η Ελληνική Αστυνομία και ως συνδικαλιστικός φορέας δεν μπορούμε παρά να εκφράζουμε για άλλη μια φορά την απογοήτευσή μας διότι η κορυφαία αυτή στιγμή της αξιολόγησης της προσφοράς και των ικανοτήτων της διοίκησης, γίνεται με το ισχύον παρωχημένο σύστημα κρίσεων και προαγωγών.

Είναι κοινό μυστικό ότι το ισχύον σύστημα δεν είναι αξιοκρατικό, καθώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένο τόσο με την ‘‘σχέση’’ που οφείλει να έχει ο υπό κρίση αξιωματικός με τους προϊσταμένους του και τους κάθε φορά κρατούντες, όσο και με άλλα εξωθεσμικά κέντρα, στα οποία δυστυχώς καταφεύγει πολλές φορές για να βρει το δίκιο του ή για να ‘‘βολευτεί’’.
Αυτήν την καταδικαστέα από όλους αρνητική κατάσταση την είχαμε αναδείξει προ πολλού, ως κυρίαρχο ζήτημα για την αλλαγή σελίδας στον αστυνομικό μας οργανισμό. Δειλά δειλά στην αρχή, φανερά στη συνέχεια, προσχώρησαν στη θέση μας αυτή και οι πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες αναγνώρισαν ότι το πελατειακό σύστημα λειτουργούσε καταστροφικά στον οργανισμό μας.
Δεν αρκούσαν πια εκ μέρους της όποιας ηγεσίας οι διαβεβαιώσεις περί αντικειμενικών κρίσεων και ανεπηρέαστων συνεδριάσεων των υπηρεσιακών συμβουλίων, με αποτέλεσμα πριν από δυο χρόνια ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη να υιοθετήσει από τις πρώτες ημέρες της θητείας του το αίτημά μας και να εξαγγείλει τη μελέτη του όλου θέματος.
Ορίστηκε προς τούτο Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, χωρίς δυστυχώς τη συμμετοχή εκπροσώπου μας και το χειρότερο, όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της, το σχετικό πόρισμα κρατήθηκε μυστικό από όλους! Όχι μόνο δεν έχει μέχρι σήμερα γνωστοποιηθεί στην Ομοσπονδία, αλλά λέγεται ότι δεν υπάρχει καν στο Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, αφού με την αλλαγή υπουργού, έφυγαν και οι σύμβουλοι που μελετούσαν το κρίσιμο αυτό θέμα. Από την πλευρά μας, προκαλέσαμε τον τότε υπουργό να μας ενημερώσει για τις θέσεις και τις προτάσεις της Επιτροπής, αλλά απάντηση δεν πήραμε.
Αφετηρία για την αλλαγή του ισχύοντος πλαισίου αποτελεί για μας η παραδοχή ότι η ιεραρχική εξέλιξη των αξιωματικών με μόνο κριτήριο την σειρά εξόδου από την Σχολή, δεν διασφαλίζει την αξιοκρατική μεταχείριση των ικανών και εργατικών. Επιβάλλεται άμεσα η αλλαγή του ισχύοντος πλαισίου, ώστε η αξιολογική κρίση των αξιωματικών να γίνεται με βάση την υπηρεσιακή τους απόδοση και την προσφορά έργου από οποιοδήποτε πόστο και αν επιτελούν το καθήκον τους, χωρίς τις διχαστικές διακρίσεις περί μαχίμων και επιτελικών, αστυνομικών του δρόμου ή των γραφείων κ.α.
Η Ομοσπονδία μας, σεβάστηκε και θα σέβεται πάντα το διακριτό ρόλο κάθε θεσμικού προσώπου και φορέα, λόγος άλλωστε για τον οποίο απέφευγε και θα αποφεύγει κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως απόπειρα χειραγώγησης ή παραγοντισμού, εμμένει όμως στις πρωτοποριακές προτάσεις της για εξέλιξη – ανάδειξη – επιλογή των στελεχών της ΕΛ.ΑΣ., σε συνδυασμό με τη μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος των Αστυνομικών Σχολών και τη συμμετοχή αιρετών εκπροσώπων μας στα αρμόδια συμβούλια κρίσεων – προαγωγών.
Συνοψίζοντας δεν μπορούμε να μην δηλώσουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι τα υπηρεσιακά συμβούλια ΄΄και γνώμη και γνώση έχουν΄΄ και αυτή θα πρέπει να στηρίξουν και να υποστηρίξουν. Δεν μπορούμε να ξανακούσουμε από επίσημα χείλη, -για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και ανεπάρκειες ή δουλείες-, «ξέρεις στάθηκες άτυχος» ή «δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα γιατί ήμουν μόνος» ή «ήταν βαρύ το φορτίο για να το σηκώσω μόνος» και αλλά τέτοια φληναφήματα.
Υπενθυμίζουμε ότι και οι κρίνοντες κρίνονται. Όχι βέβαια από τα αρμόδια συμβούλια, αλλά από τους συναδέλφους, με μέτρο το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Του Αστυν. Δ/ντή κ. Γεωργατζή Δημήτρη

Πηγή Δημοσίευσης Άρθρου:

Περιοδικό «Παρασκευή + 13», Ένθετο «Ο ‘Ενστολος»
Τεύχος 344ο
Φεβρουάριος 2011