Δεν περνά πλέον ημέρα που να μην πληροφορούμαστε ότι κάπου στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, σε άλλες πόλεις ή ακόμα και στην ύπαιθρο χώρα, κάποιοι συνάδελφοί μας κινδύνεψαν από τα πυρά κακοποιών ή στη χειρότερη περίπτωση τραυματίστηκαν. Συνολικά κάθε χρόνο περίπου 7.000 συνάδελφοί μας τραυματίζονται κατά τη διάρκεια βίαιων συγκρούσεων με χούλιγκανς ή με διαδηλωτές, αλλά και σε σοβαρότερες καταστάσεις εμπλοκής για τη σύλληψη επικίνδυνων κακοποιών.
Ενώ όμως όλα αυτά είναι γνωστά στην πολιτική και τη φυσική μας ηγεσία και θα αναμέναμε το αυτονόητο, την ενίσχυση δηλαδή της εκπαίδευσης σε θέματα αυτοάμυνας – αυτοπροστασίας – οπλοτεχνικής και σκοποβολής, πληροφορηθήκαμε ότι υπεγράφη από την ηγεσία μας μια απόφαση για την περικοπή των ημερών της κατ’ έτος συντηρητικής εκπαίδευσης των αστυνομικών, που αρχίζει την 21-2-2011.
Οι συνάδελφοι καλούνται να εκπαιδευτούν από πέντε σε τρεις ημέρες και μάλιστα με λιγότερο αριθμό εκπαιδευτικών βολών. Όσο κι αν ακούγεται τρελό, δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Εκεί έχει οδηγήσει η πολιτική των περικοπών –τόσο των λειτουργικών δαπανών όσο και για των κονδυλίων για την τεχνολογική υποδομή - στο όνομα της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης.
Ως Ομοσπονδία αδυνατούμε να κατανοήσουμε αυτή τη λογική. Έχουμε καταγγείλει την απόφαση αυτή, τονίζοντας ότι υπονομεύει τις προϋποθέσεις για την ποιοτική υπηρεσιακή κατάρτιση των Αστυνομικών σε ζωτικής σημασίας ζητήματα που αφορούν την θεσμική αποστολή τους εναντίον της εγκληματικότητας, αλλά και της σύννομης και ορθής αστυνομικής τακτικής στους καθημερινούς ελέγχους που σχετίζονται με τους απλούς πολίτες.
Δεν πρέπει να λησμονούμε βέβαια ότι το φαινόμενο αυτό δεν είναι σημερινό. Κοινή αίσθηση όλων των μάχιμων Αστυνομικών είναι ότι ουδέποτε η Υπηρεσία αντιμετώπιζε ως πρώτη της προτεραιότητα όχι μόνο τα ζητήματα της μετεκπαίδευσης στην αστυνομική αυτοπροστασία, αλλά και όλο το φάσμα της θεωρητικής και πρακτικής εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης. Τα όπλα των αστυνομικών μέχρι πρότινος ήταν όλα παμπάλαια, έγινε μια προσπάθεια προμήθειας νέου εξοπλισμού, που πέρασε από χίλια κύματα, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν κατάλληλα σκοπευτήρια κλπ.
Δυστυχώς, οι προτεραιότητες είναι άλλες. Ενδιαφέρονται για τη στατιστική καταγραφή της αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών μέσω της παρακολούθησης της αυξητικής ή καθοδικής πορείας των δεικτών της εγκληματικότητας και των τροχαίων ατυχημάτων, ελέγχουν ποια υπηρεσία και ποιος αστυνομικός έχει πετύχει τους στόχους, αλλά ποτέ δεν γίνεται επισταμένη έρευνα για τα κενά, τις αδυναμίες, τα αίτια των προβλημάτων και των δυσλειτουργιών των υπηρεσιών.
Από την πλευρά μας τονίζουμε ότι ιδίως σήμερα στις συνθήκες κρίσης, επιβάλλεται η αναβάθμιση της ποιοτικής λειτουργίας της Αστυνομίας, αφού λόγω των συνεπειών της οικονομικής κρίσης, είναι πιο μεγάλος ο κίνδυνος των ένοπλων περιστατικών και των βίαιων αντιδράσεων. Καλείται λοιπόν ο συνάδελφος να προσφέρει αποτελεσματικό σύστημα αστυνόμευσης, σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεκτά κριτήρια, για την κατοχύρωση της ασφάλειας του πολίτη και των δημοκρατικών ελευθεριών και θεσμών, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να αναβαθμίσει και την ασφάλεια του, καθώς και την κοινωνική του θέση.
Αν δεν διατεθούν κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης και των υπηρεσιών, θα συνεχίζεται η υποβάθμιση και η απαξίωση του χώρου μας. Χωρίς τα απαραίτητα εφόδια, οι συνάδελφοι θα περιθωριοποιούνται και οι πολίτες θα στρέφονται εναντίον τους, ενώ υπεύθυνοι για τα προβλήματά τους θα είναι άλλοι.
Του Αστυν. Δ/ντή κ. Γεωργατζή Δημήτρη
Πηγή Δημοσίευσης Άρθρου:
Περιοδικό «Παρασκευή + 13», Ένθετο «Ο ‘Ενστολος»
Τεύχος 343ο
Φεβρουάριος 2011